Crimson Falls – Downpours of Disapproval
Eigen Beheer, 2013
Is de Kempense metalscene aan een revival bezig? Het zal toeval zijn, maar slechts een maand na het geweldige nieuwe album van In-Quest is ook het nieuwe album van Crimson Falls klaar, vier jaar na zijn voorganger. Downpours of Dissaproval bevat vier jaar van frustraties, vier jaar inspiratie en ook vier jaar van ideeën. Dat zorgt voor een intens, maar ook een verwarrend album.
Het is moeilijk Crimson Falls in een hokje te stoppen. Het vorig album, Fragments of Awareness, liet zich nog als technische deathcore omschrijven, maar op Downpours of Dissaproval is zoals men zegt niet voor één gat te vangen. Het album bevat de razendsnelle stukken van zijn voorganger (maar de pigsqueals worden achterwege gelaten), maar is over het algemeen trager en veel meer hardcore gericht dan zijn voorganger. Bovendien bevat het album ook een hoop gangshouts, een ‘deathstep’ (deathcore + dubstep) nummer en met Culture of Cancellations een nummer waar ik geen kant mee op kan.
Downpours of Dissaproval is een moeilijk album om te beoordelen. Aan sommige zaken moest ik echt wennen. Ik ben geen fan van gangshouts, maar na enkele luisterbeurten konden How Much Does Life Weigh? en Trapped me wel overtuigen. Culture of Cancellations dan weer niet, het is een infantiel nummer dat naar het einde van het album een vraagteken achterlaat. Testify is het nummer waarin het technische kunnen van de band geëtaleerd wordt. Naar eigen zeggen liet Crimson Falls zich inspireren door de dubstep, maar wees gerust, het is vooral een technisch exploot geworden. De rest van het album is afwisselend razendsnel en trager met tal van breakdowns (al dan niet met de gangshouts erbij).
Een voltreffer is het album niet geworden, maar Crimson Falls bewijst wel nog eens zijn ervaring en zijn klasse. Hopelijk laat een volgend album niet te lang op zich wachten, het zou de band goed doen om rond één thema te werken en een coherent album te schrijven. Downpours of Dissaproval is even wennen, maar zal fans van metal-, death- en hardcore wel kunnen bekoren. Ik ben niet helemaal overtuigd, maar houd het voorlopig bij een ‘net wel’.
Tracklisting:
- Resurrection
- Downpours of Dissaproval
- How Much Does Life Weigh?
- Stillborn
- Testify
- Trapped
- Vengeance Is Mine
- Culture of Cancellations
- The Generation Chasm
- Le Coup de Grâce
- Show Me Your Hands That Strangled My Child
Line-up:
- Wim Jacobs – Vocals
- Jeroen Foré – Guitars
- Kristof Damen – Guitars
- Tom Trancez – Bass
- Youri Seynhaeve – Drums
Links: