Pestilence – Doctrine
Mascot Records, 2011
De Nederlandse band Pestilence zal voor weinig death metal-liefhebbers een onbeschreven blad zijn. De groep rondom bandleider Patrick Mameli heeft met onder meer Consuming Impulse en Spheres veel besproken albums gemaakt. Na een intensieve periode van platen maken en veelvuldig toeren trok de band in 1994 de stekker eruit. Echter, in 2009 herrees de band met het redelijke Resurrection Macabre. En Mameli heeft er klaarblijkelijk weer zin in, want amper twee jaar later mogen we ons buigen over het nieuwe album Doctrine.
Na een opruiende intro, waar producer V. Santura (Dark Fortress en Triptykon) in het Latijn losgaat, komt Doctrine als een tsunami over je heen. Zo wordt je weggeblazen door het massieve en heldere geluid. De achtsnaren (!) gitaren geven een vol en zwaar geluid. Zo zwaar zelfs, dat bassist Jeroen Paul (Obscura) moest overschakelen op een speciaal vervaardigde zevensnaren bas om binnen het geluidskader te blijven. Ondanks het zware geweld zijn alle instrumenten goed te volgen. En dat is maar goed ook, want het album staat vol met technische hoogstandjes. Het is echter niet zo dat die hoogstandjes overheersen. Nee, wat dat betreft is er een mooie balans gevonden tussen met fusion doorspekte techniek, sterke gitaarriffs, inspirerende baslijnen en bij tijd en wijlen tegendraadse drumpartijen enerzijds en brute kracht anderzijds.
Het voert te ver om alle nummers individueel te bespreken, maar feit is wel dat alle nummers sterk verschillend zijn. Ze hebben allemaal een eigen smoelwerk. In feite net als de discografie van de band zelf. Wanneer je zou willen vergelijken, noem ik de albums Testimony Of The Ancients en Spheres als richtingspunten.
Als luistertips geef ik mee de nummers Doctrine en Dissolve. Maar ook een nummer als Divinity is exemplarisch voor het album. Een behoorlijke doorstapper onder aanvoering van slepende riffs, maniakaal zangwerk en met fusion doorspekte gitaarsolo’s. Eenmaal gehoord gaat het nummer niet meer uit je kop. Ach, al bij de eerste luisterbeurt nestelde zich een ondefinieerbare spanning in mijn borst. Het zware en massieve geluid in combinatie met het maniakale zangwerk en de technische hoogstandjes werken ronduit overrompelend. Kort gezegd is Doctrine een overzicht van alles wat de band tot nu toe heeft gedaan en meer.
Ongetwijfeld zal Doctrine weer voor velen voer zijn om hun gal over te spugen en voor anderen om juist hun waardering te uiten. Ik als liefhebber heb in tijden niet zo’n opgewonden gevoel gekregen bij een nieuw death metal-album. Het is intens, bruut en technische hoogdravend zonder een show-off mentaliteit. Mijn kinderen noemen het herrie muziek. Ik noem het kunst. Duidelijk voer voor de meer open minded death metal-liefhebber.
Tracklisting:
- The Predication (intro)
- Amgod
- Doctrine
- Salvation
- Dissolve
- Absolution
- Sinister
- Divinity
- Deception
- Malignant
- Confusion
Line-up:
- Patrick Mameli – Lead guitar, vocals
- Patrick Uterwijk – Guitars
- Jeroen Paul Thesseling – Bass
- Yuma Van Eekelen – Drums
Links: