Interview Theudho

Theudho kwam kort geleden met hun tweede album The Völsunga Saga. Er hebben sinds het debuut de nodige veranderingen plaats gevonden, dus een interview met bandleider Jurgen is zeer op zijn plaats.

Wat vind je zelf de grootste vooruitgang als je The Völsunga Saga gaat vergelijken met Treachery?

Moeilijke vraag … ik denk dat alle individuele elementen op The Völsunga Saga net iets beter zijn dan op Treachery. De drums zijn technischer en meer gedetailleerd en gevarieerd, de gitaarsoli klinken beter, er zit meer variatie en kracht in de ritmegitaren en de synthpartijen zijn meer uitgewerkt.

Theudho is nu toch eindelijk een echte band geworden. Wat is hiervan de reden geweest en wat waren je ervaringen met de eerste live optredens?

Theudho was oorspronkelijk een eenmansband. Op Treachery vroeg ik een oude vriend van me, Bastiaan, om wat solo’s te doen. Die samenwerking verliep goed en uiteindelijk werd Bastiaan een vast lid van Theudho. Ik was er eigenlijk vrij zeker van dat ik nooit met Theudho live zou spelen. Toen kwam het idee om het eens één keer te doen. We vonden snel een bassist in Filip, die zowiezo op The Völsunga Saga basgitaar zou gaan spelen als studio/sessiemuzikant. Nadien kwam drummer Joachim nog bij de band.

Omdat we niet totaal onvoorbereid wilden beginnen optreden deden we twee “try-outs” onder een andere naam. Ons eerste echte optreden was pas trouwens onlangs in Nederland. Die shows verliepen telkens relatief goed, dus staan we nu open voor het idee om af en toe eens live te spelen. We hebben evenwel niet echt de ambitie om elk weekend ergens op de planken te staan, het moet een beetje speciaal en interessant blijven.

Kun je wat vertellen over het verhaal van The Völsunga Saga? En hoe staat de hoes van de plaat in verhouding tot het verhaal? Heeft Kris Verwimp goed uit kunnen beelden wat jullie graag wilden zien in de hoes?

De Völsunga Saga is een vrij uitgesponnen sage. Het is onmogelijk om het hele verhaal samen te vatten in een paar regels. Erg kort gaat het verhaal over een Germaans geslacht, waarvan de stamvader een zoon van de god Óðinn (Wodan) is. De sage vertelt over de tragische lotgevallen van deze bloedlijn doorheen de verschillende generaties. Verraad, moord, bloedwraak, misleiding, oorlog, magie… zijn de sleutelelementen. Óðinn duikt verschillende keren op in het verhaal, zijn tussenkomst is telkens een keerpunt in het verhaal. De sage belicht trouwens het typische wispelturige karakter van deze godheid; hij geeft en neemt en zorgt uiteindelijk zelfs voor de ondergang van de Völsungen.

Wat de hoes betreft … we hadden oorspronkelijk een aantal schilderijen uit de Romantiek in gedachten, maar helaas dook er wel altijd een probleem op met elk schilderij dat we wilden. Daarom dachten we onmiddellijk aan Kris Verwimp. Kris heeft een erg herkenbare stijl en ik was reeds eerder een groot fan van z’n werken.

Ons label contacteerde Kris en vroeg of hij interesse (en tijd) had om met ons te werken. Dat bleek zo te zijn. Een paar dagen later bespraken we al met Kris waar ons album zou over gaan, welke schilderijen we passend vonden qua kleurcompositie en thematiek, ik stuurde hem wat nummers door, enz.

Kris stuurde me de volgende dag reeds een potloodschets waar we erg enthousiast over waren. Hij werkte die schets dan opnieuw in kleur uit, legde ons die versie voor en ging dan met onze goedkeuring aan het werk aan het eigenlijke schilderij dat nu op onze hoes prijkt. Kris vertelde me dat ook hij gepassioneerd is door mythologie, en hij kende dus de saga van de Völsungen al. We hoefden dus eigenlijk geen verdere aanwijzingen te geven, hij koos op eigen initiatief voor een sleutelmoment uit de saga: de strijd van de protagonist Sigurd met de draak Fafnir. Kris zorgde niet alleen voor de hoes, hij zorgde ook voor de kunstige inpassing van het logo en de titel. Voor eventuele toekomstige releases zouden we erg graag met hem blijven samenwerken. Hij snapt de sfeer van onze muziek en hij deelt ook onze passies.

Hoeveel tijd heb je hier wel niet aan moeten besteden. Ik neem aan dat je deze teksten niet even in een weekje bij elkaar hebt gepend.

Het heeft inderdaad erg veel tijd en moeite gekost. Toen onze gitarist Bastiaan op de proppen kwam met het voorstel om een concept-CD te doen hadden we vrij snel de keuze beperkt tussen het Duitse Nibelungenlied en de IJslandse Völsunga Saga, twee monumenten in de Germaanse literatuur die ongeveer dezelfde stof behandelen. Omwille van de meer prominente mythologische referenties kozen we dan uiteindelijk voor de Völsunga Saga.

Daarna kwam het grote voorbereidende werk; de saga grondig lezen, de meest interessante passages er uit lichten en de hele stof verdelen in 12 nummers (12 omwille van symbolische waarde van dat nummer in mythologische context). Dan hebben we nog gepoogd om het geheel wat interessanter te maken door niet enkel Engelse teksten te gebruiken. Omdat we de originele culturele context van de saga niet wilden negeren hebben we ook nog eens Oudnoorse en IJslandse versies van die saga doorgenomen om er wat inspirerende verzen en citaten uit te halen. Een deel van de saga wordt ook op een Zweedse runensteen verhaald, dus ontleende ik ook nog een reeks verzen aan een Zweedse vertaling van de saga die ik vorig jaar in Stockholm had bemachtigd. Omdat de Völsunga saga verwant is aan het Nibelungenlied wilden we ook de Duitse taal niet negeren. En ja, ik kon niet aan de verleiding weerstaan om een stukje Nederlands te gebruiken in de vorm van een Edda-vers vertaald door de befaamde Germanist Jan de Vries.

Uiteraard was het geen sinecure om niet alleen de interessante passages in songteksten om te zetten die zouden passen op de nummers die we al hadden geschreven rond de reeds afgelijnde fragmenten van de saga, maar ook om de rest van de saga te condenseren naar een compact verhaal dat je tussen de teksten door kan lezen in het CD-boekje.

Hoe staat het momenteel met Weihan? Doe je daar nog wat mee?

Ja, binnenkort zou op het Poolse label Fluttering Dragon een split-EP moeten uitkomen van Weihan met Westwind. Die EP kadert in een reeks van split-EP’s rond “63 days” (het verzet in het Poolse Warsaw tegen de Duitse bezetting tijdens de Tweede Wereldoorlog). Het nummer dat wij hebben bijgedragen heet “To die for the Fatherland” en bezingt een universeel gevoel van verbondenheid met het vaderland.

Verder werken we al geruime tijd aan nieuw Weihan-materiaal. We hebben genoeg nummers voor een nieuw album. De opnamen van de instrumenten van het nieuwe Weihan-album zijn zo goed als klaar. We hopen binnenkort de stemmen te kunnen opnemen. Stilistisch gezien is er wel het een en het ander veranderd. In tegenstelling tot Galder zijn de nieuwe nummers sterk geïnspireerd door Slavische klassieke muziek, Wagneriaans bombast en door de duistere sfeer die acts als Blood Axis en Puissance op hun eerdere werk schiepen.

En houden je medestrijders in Theudho er nog andere projecten op na? En hebben zij nog geschiedenis in andere bands?

Zeker, bassist Filip is de meest actieve van ons op muzikaal gebied. Death metal fans van het eerste uur zullen wel bekend zijn met zijn oude band The Quiescent. Verder zit hij ook in Mahlstrøm, één van mijn favoriete bands binnen de landsgrenzen trouwens. Best bekend is waarschijnlijk zijn black metal project Gorath, dat waarschijnlijk binnenkort live zal te aanschouwen zijn met sessiemuzikanten van onder andere Aborted en Leng T’Che. Daarnaast heeft hij ook nog een project met de naam P:407, metal in het straatje van Katatonia en konsorten.

Drummer Joachim is ook actief in de underground black metal band Wanhoop.

Sologitarist Bastiaan heeft waarschijnlijk de breedste actieve muzikale interesse van ons allemaal en heeft al in allerlei bands en projecten gezeten, gaande van neo-klassieke piano/synth-muziek over rock/punk/oi en metal.

Raf van Ancient Rites is verantwoordelijk geweest voor de mix van The Völsunga Saga. Nu we het toch over die band hebben, zouden Ancient Rites en Theudho niet een geweldige package kunnen vormen? En wat vind je van hun laatste cd Rvbicon?

Het zou geweldig zijn om met Ancient Rites een podium te delen. Ik ben een grote fan van Ancient Rites sinds The Diabolic Serenades en heb die band in allerlei bezettingen al tientallen keren live aan het werk gezien.

Rubicon vind ik een erg sterk album, waarschijnlijk het beste Ancient Rites album tot nu toe. Het is een album dat je een paar keer moet beluisteren voor je ten volle kan beseffen hoe perfect het eigenlijk is. Een echte aanrader.

Staan er op korte termijn nog meer optredens in de planning?

Ja, we onderhandelen momenteel over een aantal optredens in eigen land, Nederland en Frankrijk en zullen in september ook de eerste keer in Duitsland spelen.

Treachery is destijds best goed ontvangen in de pers. Hebben jullie daar nog wat van kunnen merken qua verkoopcijfers?

Ik heb zelf niet echt een zicht op verkoopscijfers, maar ons label liet me onlangs weten dat Treachery bij hen zo goed als uitverkocht is.

Mogelijk komt er nog een heruitgave van dat eerste album, maar dat zijn allemaal nog vage toekomstplannen omdat de prioriteit logischerwijs uitgaat naar nieuwe releases, zoals de nieuwe albums van Kludde en Wanhoop.

The Völsunga Saga is nu klaar. Heb je al plannen voor een opvolger? En gaat dat weer een concept Cd worden?

We hebben inderdaad plannen voor een volgend album en hebben zelfs al wat ideeën opgenomen, zowel volledig nummers als losse riffs. De bedoeling is dat we nieuw materiaal bij mekaar gaan pennen en dan in het voorjaar van 2007 dat materiaal gaan evalueren. De sterkste nummers zullen dan op het derde Theudho-album belanden. Normaliter zal Raf van Ancient Rites ons ook bij die opnamen bijstaan.

Deze keer werken we niet aan een conceptalbum, maar de teksten zullen waarschijnlijk wel rond een algemeen thema worden geschreven, uiteraard een gegeven uit de Germaanse voorchristelijke cultuur. Ik heb al een vrij goed beeld van welke onderwerpen aan bod zullen komen, maar ben momenteel nog wat literatuur aan het doornemen om tot specifieke invalshoeken te komen.

Heb je de lezers van Zware Metalen verder nog wat te vertellen?

Lezers die mogelijk geïnteresseerd zijn in Theudho raad ik aan onze webstek te bezoeken.

Jurgen, ik ben door de vragen heen, alvast bedankt en ik wil je veel succes met Theudho toewensen!

Bedankt voor het interview Gurbe, ik wens ook jullie nog veel succes toe met jullie uitstekende ‘zine.

Het Vlaamse heerschap J.S. bracht dit jaar al 3 releases uit met zijn project Theudho, waaronder de meest recente cd Treachery. Tijd om J.S. eens enkele vragen te stellen.

Treachery is de derde release van Theudho dit jaar. Je zit ook nog in Weihan. Jij moet toch zeker dag en nacht met muziek bezig zijn?

Dat valt eigenlijk nogal mee. Zowel Theudho als Weihan zijn projecten die zich concentreren op het schrijven en opnemen van materiaal, we hoeven ons dus nooit bezig te houden met repetities waar we alle nummers steeds opnieuw moeten overlopen. Door het feit dat we over ons eigen opnamemateriaal beschikken verliezen we ook geen tijd door apart jamsessies, oefenopnamen, demo’s en tenslotte albumversies op te nemen. Wat je op CD hoort zijn in essentie de oorspronkelijke jamsessies waar steeds meer en meer elementen zijn aan toegevoegd.

Het lijkt natuurlijk een beetje een overkill om drie releases op één jaar uit te brengen. De waarheid is echter iets meer genuanceerd. De muziek van op “Under the Alemannic Sun” is tijdens de zomer en het najaar van 2003 opgenomen. De nummers op de gelimiteerde demo “Wurðiz” zijn ook grotendeels tijdens die periode op de spreekwoordelijke band beland. Aan “Treachery” is vrij intensief gewerkt sinds maart tot ergens in september 2004. Drie nummers daarvan zijn heropgenomen en herwerkte nummers van op de demo’s. Allesbehalve een vluchtige opname dus.

Tekstueel hanteer je vrij zware kost. Kun je iets over je teksten vertellen?

Teksten over motorfietsen, alcohol- en drugsgebruik, striptenten, leerfetisjisme, machogedrag en horrorfilms hebben me nooit echt aangesproken, dus laat ik dat alles liever aan andere bands over.

Inspiratie voor teksten haal ik vooral uit wat wel eens “de Germaanse oudheid” wordt genoemd, aangevuld met een Nietzschiaanse aversie voor het christendom.

Tekstueel kan Theudho in zekere zin als een soort escapisme worden gezien. Een alternatief voor deze verachte moderne maatschappij, geworteld in een voorchristelijke Germaanse wereld waar de goden tussen de mensen wandelen en het sacrale element van de natuur nog primeert.

Wat betekent de naam Theudho?

“Theudho” is eigenlijk de alternatieve spelling van “Þeuðo”. “Þeuðo” is een Proto-Germaans woord dat zoveel als “volk” betekent. In alle Germaanse talen is een afgeleide van dit woord terug te vinden. De Nederlandse woorden “Diets” en “Duits” gaan hierop terug, maar ook het Duitse “Deutsch”, het Scandinavische “Tysk” (Duits), het Gotische “þiuda” en het Engelse “Dutch”. Het verwante Gotische “þiudiskô” betekent tevens ook “heidens.”

Dit alles vat het concept van Theudho samen; Germaanse geschiedenis, volkstradities en religie.

Zijn er ook plannen om van Theudho een echte band te maken en live te spelen, of zal het altijd een studioproject blijven?

Theudho is onlangs “gegroeid” van eenmansband naar een duo. Gitarist Bastiaan, die al op meerdere releases de sologitaar verzorgde als sessiemuzikant, zal nu op vaste basis de solo’s verzorgen.

Zeg nooit “nooit”, maar momenteel ziet het er niet naar uit dat we ooit zullen optreden. De muziek is ook niet geschreven vanuit het standpunt dat het live moet te reproduceren vallen. We gebruiken een vijftal verschillende gitaarstemmingen, akoestische gitaren, verschillende synths, traditionele instrumenten zoals bodhrans en mondharp, samples, … Daarnaast aarzelen we ook niet om (buitenlandse) gastmuzikanten hun ding te laten doen. Dit alles maakt het dus vrij onwaarschijnlijk dat we ooit live zullen spelen.

Naast black metal en folk bespeur ik toch ook nog wel andere invloeden in je muziek. Een nummer als Amandus durf ik in bepaalde passages best thrashy te noemen. Naar welke soorten muziek luister je zelf nog naar? En welke niet-metal bands zou je als invloed durven noemen?

Ouwe thrash-klassiekers zoals Slayer, Kreator, Metallica, Megadeth en Sepultura die maakten behoren zeker tot mijn favorieten. De eerste golf van Scandinavische pagan/black metal bands zoals Satyricon, Burzum, Bathory, Emperor, … spreekt me ook wel aan – waarschijnlijk jeugdsentiment, want hedendaagse releases zeggen me niet zoveel.

Daarbuiten put ik wel inspiratie uit de sfeer die neo-folk, neo-klassieke en industrialbands en klassieke componisten uit de romantiek kunnen scheppen. Het kille, narratieve aspect van sommige Theudho-nummers is geïnspireerd op acts zoals Blood Axis en Puissance.

Toen ik materiaal voor “Treachery” aan het pennen was liet een bevriend muzikant zijn favoriete bands uit het post-rock genre horen. Het imagoloze, kille, epische en duistere karakter van de muziek sprak me wel aan. Die invloed is sterk merkbaar in het nummer “The Architect”.

De pagan/black metal is niet echt een stijl voor het grote publiek. Denk je dat dit nog wel eens kan veranderen?

Waarschijnlijk niet. Muzikaal gezien is dat genre is niet bepaald voor oren bestemd die gewend zijn aan platte commerciële muziek. Thematisch gezien past het geheel ook niet in de R&B/hip-hop/rap-mentaliteit die in de media overheerst. Ik zie nog niet zo snel een Theudho-clip op MTV gevolgd door een MacDonalds-reclame.

Dat Theudho niet gewaardeerd zal worden door het grote publiek stoort me niet. Integendeel, we zijn in goed gezelschap. Doordachte muziekgenres zoals klassiek en jazz, waar muzikale integriteit op commercieel conformisme primeert, worden ook niet bepaald door de grauwe massa gesmaakt.

De Romeinse dichter Horatius stelde reeds dat hij de gewone massa haatte en vermeed – ik begrijp hem maar al te goed.

Ik had nog nooit van NephereX gehoord. Theudho is dan ook pas de tweede release van dit label. Welke verwachtingen heb je van hun?

Nepherex voldoet aan al mijn verwachtingen, en meer. Een underground band die tekent bij Nepherex zal het zich niet beklagen. Totale artistieke vrijheid voor zowel muziek als artwork, steeds klaar voor opbouwende kritiek, goeie contacten – wat wil je nog meer? Nepherex brengt ook geen massa’s bands uit, daarom dat het label steeds de nodige tijd in elke release kan steken.

Ik heb momenteel een deal voor één album bij Nepherex, maar ik zou met alle plezier voor meer albums tekenen.

Ben je alweer aan het schrijven voor een eventueel volgende cd? Wat wil je met een volgende cd nog veranderen ten opzichte van Treachery?

Ja, er is al nieuw materiaal. Een paar van die nummers zullen gebruikt worden voor compilatiealbums. Een volgende full-CD zal nog evenwel een tijdje uitblijven. Ik hoop begin 2006 het geheel te kunnen finaliseren voor een opvolger.

Je hebt een mooi oud schilderij als hoes gekozen voor Treachery. Vanwaar deze keuze en waarom juist dit schilderij?

Vooreerst omwille van de esthetische kwaliteiten van het schilderij. Ik zocht een schilderij dat een zekere archaïsche sfeer uitademt en dit werk van Johannes Flintoe, een Deens/Noorse schilder uit de Romantiek, beviel me wel.

Een talrijke schare pagan metal bands heeft natuurlijk al de nodige schilderijen van Arbo, Winge, … gebruikt als platenhoes. Dit schilderij bleek iets minder gekend en dus moeilijker te vinden dan de werken van voornoemde schilders, zodat we uiteindelijk een print van het museum in Oslo hebben bemachtigd.

Je bent groot fan van je landgenoten van Ancient Rites. Ook een band die tekstueel niet voor de gemakkelijkste weg kiest. Tevens is Gunther net zo reislustig als jij bent. Zijn dit redenen dat je zo geïnteresseerd bent in Ancient Rites?

Ik ben fan van Ancient Rites sinds hun eerste CD uitkwam. De muziek op zich vond ik geweldig, maar de manier waarop het concept uitgediept was door het te linken aan een historisch kader beviel me des te meer. Ik vond het een fijne afwisseling op cliché-metalteksten. Het is ook een band die interessant is gebleven, in tegenstelling tot andere groepen die in dezelfde periode begonnen zijn.

Over reislustigheid gesproken. Je hebt vele mooie plekken bezocht op je reizen. Doe je veel inspiratie op voor je muziek tijdens je reizen?

Zeker en vast, het merendeel van de nummers is gebaseerd op indrukken die ik opgedaan heb tijdens één of andere trip. Dat kan zich dan zowel tekstueel als muzikaal uiten.

Hoewel ik Theudho reeds een tijd eerder als synth-project had geconcipieerd kwam de echte start er pas nadat ik de Britse eilanden had bezocht. Gehele stukken muziek op “Dies Natalis Solis Invicti” zijn in feite een soort evocatie van indrukken die ik toen heb opgedaan. “Under the Alemannic Sun” is dan veeleer een muzikale schildering van het Duitse landschap; Nordrhein-Westfalen, Beieren, …

Welke locaties wil je op korte termijn nog bezoeken?

Momenteel heb ik niets op het programma staan. Ik zou ooit wel nog es de overblijfselen van de antieke oudheid willen aanschouwen; Rome, Hellas, Noord-Afrika, Klein-Azië. De Slavische wereld en het Nabije Oosten lijkt me ook wel wat. Azië, Zuid-Amerika … er is nog zoveel te zien en te bewonderen.

Tot slot; Bedankt voor je tijd. Wil je misschien nog wat kwijt aan de lezers hier??

Geen probleem, graag gedaan. Nog veel succes met het magazine gewenst.

Geïnteresseerde lezers kunnen altijd meer info vinden op www.Theudho.com