The Acacia Strain – Continent
Prosthetic Records, 2008
Massachussetts’ heaviest, zo luidt de openingskreet in de bijgeleverde biografie. En dat zou zo maar eens kunnen zijn ook. The Acacia Strain is terug met een knalharde nieuwe
plaat, die weer vol met in-your-face-deathcore staat, een subgenre waarvan de bands vooral in Amerika als paddestoelen uit de grond lijken te schieten en waarvan de grotere
bands ook behoorlijke populariteit genieten.
Nou, dan zal ook Continent wel weer enorm aanslaan, want als de term “deathcore” gedefiniëerd zou moeten worden, dan mag je The Acacia Strain toch wel de blauwdruk
noemen. Elf loodzware tracks, waarbij de vette riffs, breakdowns en de bulderende strot van Vincent Bennett uit je speakers knallen en waarbij het liefst helemaal niks heel gelaten
wordt. Af en toe wordt er nog op een subtiele manier een aantal vloeiende gitaarmelodieëen uit de hoge hoed getoverd, maar de basis is pure logheid en intensiteit en is vooral gemaakt
om het publiek tijdens liveshows vol aan het moshen te krijgen. En daar is helemaal niks mis mee, en al helemaal niet met de wijze waarop dit viertal het doet.
De band weet namelijk naast ontiegelijk vette riffs ook nog eens sterk songmateriaal te schrijven. Neem het openingsnummer, inclusief een bijna God Dethroned-achtig refrein, het oerstrakke, soms ultralogge Seaward of
het moddervette Baby Buster, inclusief back-up vocals van Human Furnace (Ringworm).
Je kent het wel, van die nummers waarbij je onbewust pissed gaat kijken en je hoofd op en neer beweegt…(ja zo ja!). Ook weet de band nog te verrassen met een prachtig instrumentaal
slotakkoord in de vorm van The Behemoth. Erg sterk!
Na één keer luisteren was ik nog niet zo overdonderd door Continent, vooral ook vanwege mijn gegronde vooroordeel dat veel releases binnen dit genre redelijk snel gaan vervelen. Maar door het gebruik van
veel afwisseling in riffwerk, zonder dat het nummer zelf hierbij naar de achtergrond wordt gedreven, is dit gewoon één van de betere deathcore releases van de laatste tijd.
Getver, wat een kutterm is dat eigenlijk…eigenlijk hebben veel metal- en hardcore kids geen flauw benul dat ze eigenlijk naar een pot vette death metal zitten te luisteren. Maar dan
niet met teksten over dood, verderf en oorlog, maar over wat meer persoonlijke onderwerpen (en Bennett is erg pissig kan ik je zeggen!).
Na de tegenvallende release van All That Remains sluit ik Prosthetic hierbij weer in mijn armen.
Tracklist: 
- Skynet
- Seaward
- Dr. Doom
- Forget-Me-Now
- Cthulhu
- Baby Buster
- Balboa Towers
- JFC
- Kraken
- The Combine
- The Behemoth
Line-up:
- Vincent Bennett – vocals
- Kevin Boutot – drums
- Daniel Laskeiwitz – guitar
- Jack Strong – bass
Links: