Canaan – Contro.Luce
Aural Music, 2010
Canaan is volgens mij een van de weinige Italiaanse bands die zich specificeren in darkwave, ambient en experimental en dit ook nog eens goed weten te laten klinken. Niet met het album van het jaar, zo goed is het nou ook weer niet, maar wel met een album dat de gemiddelde kwaliteit van producten uit het land van herkomst ruim overschrijdt. Jan Hendriksen beoordeelde het vorige album The Unsaid Words met een 90. Haalt Contro.luce dat ook?
Het is voor het eerst dat een heel Canaan-album wordt gezongen in het Italiaans. De taal past echter goed binnen de stijl van de band. Een minder punt is dat tussen alle normale nummers zich een dark ambient-achtig stuk bevindt. Mij is niet helemaal duidelijk of het album ook zo uitgegeven wordt (mij werd enkel een download verstrekt) of dat de ‘normale’ nummers apart op een schijf staan en de ambientnummers op een tweede. Het laatste zou namelijk stukken beter werken. Dan hoeft een volledige luisterbeurt niet ruim twee uur te duren, en dan zou de vaart (relatief gesproken natuurlijk, de normale nummers doen het ook op slakkentempo) er niet telkens uit gehaald worden.
Over de normale nummers dan. De kwaliteit hiervan is prima. Allen zijn trage, duistere songs vol melancholie maar ook vol melodie. De zang is in ieder geval het meest opvallend. Deze is niet laag en mompelend maar helder en hoopvol. Dit geeft de sfeer iets extra’s mee, zonder haar te vrolijk of te opgewekt te maken. Enkel de paar meer grunt-achtige partijen hadden weggelaten mogen worden. De ambientnummers hebben ook hun kwaliteiten, maar achter elkaar op een plaat zou ik deze zelf niet opzetten. Hiervoor zit er toch te weinig spanning in. Sommigen werken goed als intermezzo tussen twee nummers in, maar de rest blijft voor mij toch een beetje skipmateriaal.
Toch wil ik dit album met een ruime voldoende beoordelen. Daarvoor zijn de ‘normale’ nummers meer dan goed genoeg. De diepe, duistere sfeer in combinatie met de heldere zang en de melodieuze keyboard- en gitaarpartijen maakt dit album tot een bijzondere beleving. Al helemaal als je al bijna drie jaar matige albums gewend bent uit de laars van Europa.
- Calma
- .
- Onore
- ..
- Noia
- …
- Terrore
- ….
- Ragione
- …..
- Oblio
- ……
- …….
- Lascivia
- ……..
- Umiltà
- ………
- Concupiscenza
- ……….
- Esitazione
- ………..
Line-up:
- Fedi – Vocals
- Mauro – Keys, Guitar, Bass, Synth, Vocals
- Nico – Bass, Guitar, Synth
- Andrea – Drums, Synth
- Alberto – Bass, Synth
- Matteo – Guitars
Links: