Anthrax – Worship Music
Nuclear Blast, 2011
Ruim acht jaar heeft het geduurd voordat Anthrax met de opvolger komt van één van haar sterkste platen, We’ve Come For You All. Er zijn bands die in dat tijdsbestek hun carrière starten en beëindigen. En acht jaar is bijvoorbeeld ook de tijdspanne tussen het debuut Fistfull Of Metal (1984) en de tot voor kort laatste plaat van Anthrax met Joey Belladonna, Persistence Of Time. Dat geeft natuurlijk te denken. Maar goed, eindelijk ligt Worship Music, met bijna dezelfde hoes als zijn voorganger, in de schappen. De vraag die beantwoord moet worden is natuurlijk: is Worship Music het wachten waard geweest en overtreft het zijn voorganger uit 2003? Daarover kan ik kort zijn: nee.
Dat wil echter niet zeggen dat Worship Music een slechte plaat is, integendeel. In de eerste plaats valt mij de zang van Belladonna op. Ondanks dat mijn voorkeur uitgaat naar John Bush als vocalist van Anthrax levert de oude indiaan een puike prestatie. Live laat hij nog wel wat steekjes vallen, maar op Worship Music klinkt hij krachtig en overtuigend. Vooral in The Devil You Know en Fight ‘Em Til You Can’t (met knipoog naar Persistence Of Time) komt hij bijzonder sterk uit de hoek. Die nummers zijn sowieso exemplarisch voor met name de eerste helft van deze plaat. Sterke nummers, met herkenbare refreinen en lekker hakkende gitaren. Ook goed is het emotionele In The End waar onder andere Dimebag Darrell, die in het verleden veel gastbijdragen heeft geleverd, wordt geëerd. Maar wat mij betreft is dan de koek al redelijk op. De ode aan Judas Priest in het gelijknamige nummer ontgaat mij. Ook Crawl misstaat als alternatieve rocker tussen het ‘geweld’ uit de eerste helft van de plaat. Neem daarbij de zinloze vullertjes Hymn 1 en Hymn 2 en het gaat bij mij alweer jeuken. Gelukkig pakt de band op The Constant de draad weer op en is afsluiter Revolution Screams ook meer dan behoorlijk.
Anthrax heeft een degelijke plaat afgeleverd die de honger van de fans voorlopig wel even zal stillen. Wanneer de euforie van de release wat geluwd is vraag ik mij af wat de plek van Worship Music in de discografie van Anthrax zal zijn. Persoonlijk vind ik deze plaat minder consistent dan bijvoorbeeld Sound Of White Noise en minder fel dan We’ve Come For You All. Worship Music is echter wel een pak beter dan de wisselvallige platen Stomp 442 en Volume 8: The Threat Is Real. Kortom; een degelijke plaat. Niets meer, maar zeker niets minder. Laten we hopen dat er binnen afzienbare tijd een echte knaller wordt losgelaten.
Tracklisting:
- Worship (Intro)
- Earth On Hell
- The Devil You Know
- Fight ‘Em Til You Can’t
- I’m Alive
- Hymn 1
- In The End
- The Giant
- Hymn 2
- Judas Priest
- Crawl
- The Constant
- Revolution Screams
Line-up:
- Joey Belladonna – zang
- Scott Ian – gitaar
- Rob Caggiano – gitaar
- Frank Bello – bas
- Charlie Benante – drums
Links: