Whisperhead – 31.000
Eigen beheer, 2012
Vinyl. Je weet wel zo’n grote ronde schijf volgeperst met groeven. In zwart of welke kleur dan ook, soms met mooie afbeeldingen. Een aanzienlijk formaat hoes waarop de meest zieke illustraties toch een stuk beter uitkomen en welke soms pareltjes zijn. Dit is de laatste tijd aan een opmars bezig. Niet enkel meer voorbehouden aan de marge maar nu ook weer door de grote hedendaagse artiesten geliefkoosd. Het zorgt bij mij voor nostalgische gevoelens en automatisch denk ik terug aan de tijd dat ik mijn eerste platenspeler bezat en de singletjes van mijn vader afspeelde. En natuurlijk niet enkel dat, maar ook van tijd tot tijd mijn Russische dwerghamster op een ritje trakteerde. Tegenwoordig mishandel ik mijn draaitafel gelukkig niet meer op die manier.
Toen dus op de redactie de vraag kwam of er mensen weer albums op vinyl wilden reviewen wist ik niet hoe snel ik moest antwoorden. Ik ben dan ook blij om bij deze Whisperhead de primeur te geven. Een Nederlandse band die met 31.000 zijn debuut album uitgeeft en ambitieus begint met deel één van een trilogie. Deze is losjes gebaseerd op ‘Warhammer 40.000’ en ‘The black library’ en gaat volgens eigen zeggen (en volgens de lyrics ook) over de zoon van een keizer die langzaam afzakt in waanzin.
Tot zover de introductie, nu over naar de muziek. We vinden hier twee lange tracks die elk verschillende “hoofdstukken” kennen. Atmosferische ambient afgewisseld met black metal-passages, die soms niet helemaal lekker in elkaar overlopen waardoor het gevoel van separate elementen binnen de nummers wordt versterkt. De passages zijn ook erg atmosferisch en wisselen in tempo en gevoel tussen Forgotten Tomb en latere Burzum. Toch is de eentonigheid die hier wordt gepresenteerd lang niet zo spannend als bij voornoemde voorbeelden. De vocalen zijn lekker duister maar toch sterk verhalend. Het grootste manco is uiteindelijk het gevoel wat overblijft. En dat is er één waarbij je het idee hebt dat je een riedel aan prima ideeën en intro’s hebt gehoord maar nergens een uitgewerkt nummer.
Ondanks het commentaar wat ik hierop heb ben ik wel benieuwd naar een tweede deel hiervan. De atmosferische black die er tussen alle ideeën zit is namelijk best aardig te verteren. Voor ditmaal het voordeel van de twijfel.
Tracklisting:
- When Old Night Falls, The Dawn Will Lose The Children To The Stars
- March, Conquer, The Trail Will Leave Nothing But Corpses And Dust In Its Wake
Line-up: D
- Sademaara – All instruments
- Shagra – Vocals
Links: