Borknagar – Urd
Century Media Records, 2012
De volledige Borknagar-hype heb ik nooit gevolgd, maar op basis van het drietal exemplaren dat ik bezit viel het me al wel op dat de band in het verleden heel wat verschillende kanten opging. Van rauwe black werd alles melodischer, epischer en met een duidelijk prog-kantje. Urd is voor de Noren maarliefst het negende album.
Opeens is alles wel erg luchtig en verteerbaar geworden bij dit Noorse gezelschap. Niet zwak of zonder power, dat zeker niet, maar wel erg zoet en catchy, en dat is zeker positief bedoeld bij deze heren. Hetgeen me in het verleden vooral stoorde aan de band was het experimentele karakter van de zanglijn dat niet goed zat. Dat veegt deze Urd bijna totaal van de kaart: goed, je moet het nog steeds hebben voor power/heavy metal-vocalen, maar dit keer zijn ze wel gecontroleerd, vol en dragen ze deze melodische massa. Op bepaalde songs zoals The Earthling traceer je nog wel wat logge screams, maar clean stemgebruik, zowel zacht als met pit, domineert deze plaat. De vocale achterban zit ook leuk in elkaar: gaande van dooreenlopende zanglijnen van Vintersorg zelf, tot een erg epische opvulling door de andere muzikanten. Frostrite valt met de flauwere vocalen jammerlijk wat uit de boot, maar gelukkig zit er ook een pak afwisseling in.
Dit album is duidelijk ook een pak epischer dan hetgeen je gewend bent van deze band. Epischer, braver, warmer en wellicht voor de prog-fans iets te voorspelbaar, hoewel elke muzikant wel zijn gang gaat met zijn instrument. Als je al maar even naar Mount Regency luistert dan hoor je het meteen: Dimmu Borgir kan je als symfonische stuwkracht misschien benoemen, maar Borknagar maakt de balans op tussen rustige atmosfeer en epische kracht. Het neusje van de zalm op Urd is ongetwijfeld het immermooie The Plains of Memories. Hoewel de band op nummers als In A Deeper Worlds ook met gevoel speelt is het er niet mee te vergelijken. Met akoestiek in de lijn van Alice In Chains en zachte Opeth gaat de band van start, verweeft dit vervolgens met een vioollijn in The Unforgiven-stijl van Metallica en maakt er een erg gevoelige track van met pianotoetsen, leuke tokkelstukken en een prachtige baslijn.
Een plaat die nog steeds Borknagar-kenmerken bevat, maar naar mijn gevoel in een erg warm geheel gegoten is. Episch en prog, maar gecontroleerder en mooier. De volgers van deze band, en bij deze ook de liefhebbers van melodische platen die goed in mekaar zitten en durven wat mee te pikken vanuit de power metal-hoek, voel u geroepen deze Urd aan te schaffen. Je zal er geen spijt van krijgen.
Tracklisting:
- Epochalypse
- Roots
- The Beauty of Dead Cities
- The Earthling
- The Plains of Memories
- Mount Regency
- Frostrite
- The Winter Eclipse
- In A Deeper Worlds
Line-up:
- Øystein G. Brun – Guitars
- David Kinkade – Drums, Percussion
- Vintersorg – Vocals
- Lars A. Nedland – Keyboards, Vocals
- ICS Vortex – Bass, Vocals
- Jens F. Ryland – Guitars
Links: