Ihsahn – Eremita

Ihsahn – Eremita

Candlelight Records, 2012

Je kan er de klok op gelijk zetten. Sinds 2006 verschijnt er om het jaar een album van Ihsahn. De voormalig Emperor-frontman die onder eigen naam de grenzen van de (black)metal keer op keer verlegt is inmiddels bij album vier aanbeland. Eremita genaamd. Deze keer heeft de Noor hulp gekregen van onder andere Devin Townsend en Jeff Loomis. Wederdiensten, want Ihsahn leverde het afgelopen jaar bijdragen aan albums van de heren. Voorganger After vormde het sluitstuk van een trilogie zodat op Eremita met een schone lei kon worden begonnen.

Evenals zijn drie voorgangers is Eremita een boeiend album geworden. De eerste luisterbeurt is weer even wennen, maar als je eenmaal gewend bent aan de combinatie van cleane en snerpzang, de op het eerste gehoor merkwaardige akkoordenwisselingen dan is het weer genieten geblazen. In vergelijking met eerdere albums is de muziek iets behapbaarder geworden. En wat mij betreft komt dat het totaalplaatje alleen maar ten goede.

De weldaad aan toetsen die niet te overdadig is, de combinatie van progressieve en ouderwetse black metal-ritmen en het prominente, voornamelijk cleane, gitaarwerk is buitengewoon fraai. Saxofoon is wederom aanwezig. De bijdragen van Jørgen Munkeby zijn nadrukkelijk aanwezig, maar gedoseerd en doen het vooral in The Eagle And The Snake en Catharsis goed. Wat mij betreft vliegt Munkeby, en met hem de rest van de muzikanten, slechts op The Grave uit de bocht. Dit nummer duurt te lang en bevat net iets te veel gefreak. Mijn aandacht die tot aan het voorgaande Grief (dat overigens verdacht veel gelijkenissen vertoont met Warszawa van David Bowie) volledig bij Eremita was verslapt. Met het afsluitende Departure komt er gelukkig toch nog een bevredigend einde aan Eremita.

De verrassing zal er inmiddels wel af zijn. Maar per plaat neemt het zelfvertrouwen van Ihsahn hoorbaar verder toe. Alles voelt net allemaal wat natuurlijker aan en de niet alledaagse stijlen passen langzaamaan steeds beter binnen de muziek. Het juk van het verleden zal Ihsahn waarschijnlijk nooit van zich afschudden, maar zolang Ihsahn intrigerende platen als deze weet te brengen waar her en der duidelijke hints naar het verleden worden gemaakt zal mij dat een biet zijn.

Tracklisting:
is 200

  1. Arrival
  2. The Paranoid
  3. Introspection
  4. The Eagle And The Snake
  5. Catharsis
  6. Something Out There
  7. Grief
  8. The Grave
  9. Departure

Line-up:

  • Ihsahn – zang, gitaar, toetsen
  • Tobias Ørnes Andersen – drums
  • Jørgen Munkeby – saxofoon

Links: