Pryapisme – Hyperblast Super Collider
Apathia Records, 2013
Pryapisme is a band who doesn’t know how to write biography since 2000. Smile. Franse experimentele avant-garde metalmuziek die net als Igorrr barok betrekt in zijn stijlbenaming, in dit geval met het album Rococo Holocaust, het vorige album. 2013 is net van start gegaan, dit keer niet wachten tot december op een Whourkr of Igorrr dus, zelfs Mulk valt vroeg dit jaar. Een eerste test voor de traditionele en conventionele jaarlijstgangers is er al. Gaan.
Op Igorrr‘s recentste hoorden we nog Teloch aan het werk op gitaar, de man van Nidingr en Mayhem. Hier ben ik niet op de hoogte van gastbijdrages, maar mocht ik mogen gokken (wat het geval is, verbied het mij maar eens) dan zou ik mijn geld zetten op Mike Patton. Zonder de clown uit te hangen passeren jazzmatische en Tomahawk-gezinde ritmes elkaar, doorweven van elektronische gekheid die niet eens breakcore-verknipt is. De elektronische melodieën zijn 16bit/C64/Sega-geaard en verlopen parallel met het visuele werk van Pryapisme in een soort van Cyriak-kunstzinnigheid. Indien u Cyriak niet kent, klik dan
HIER
(I lust that guy, hij maakt mijn favoriete flipfilmpjes).
Hyperblast Super Collider kan ik verder kort samenvatten en dat ga ik niet doen. Naar aanleiding van nog maar eens een week slapeloosheid omwille van de piekernachten waarin ik een omschrijving wil geven van deze surrealistische plaat die dimensies doorsnijdt. Geplaagd door de metaforische inspiratie die natuurlijk ontspruit tussen het wakker zijn en in slaap vallen was mijn doel weerwraak te nemen door enkel en alleen de mate van irritatie neer te zetten in woorden. Bij deze. Nu maakt het verder ook niets uit als u niet begrijpt dat jungle, garage, industrial EBM, oriental dance, funky dub, full on-ish psytrance, mathcore, furieuze black metal, zigeunermuziek, atmosferische synthesizer, contemporaine klassieke muziek (check die vette Mussorgsky-cover, zaaalig!), sexy saxofoon lounge en muzak elkaar bestuiven in een avant-garde braspartij. Toch? Voilà.
Pryapisme is zo veelzijdig als de muziek zelf. Niet even massief als Whourkr, niet even theatraal als Igorrr, maar wel even buitensporig en surrealistisch en minstens even extravagant. En ziek. Stoeiziek. Stoeizieke muziek. Hihi.
Tracklisting:
- Un druide est giboyeux lorsqu’il se prend pour un neutrino
- Boudin blanc et blanc boudin
- Random Jean Vigo
- La notion de chiralité de spin et d’oscillation de saveur des particules supersymetriques definissant un champs scalaire lors d’une transition de conifold en cosmologie branaire dans un modele ekpyrotique
- Lesbian bordello
- J’ai envie de te claquer
- Cochenille, membrane et volcanologie
- Jon-bon-jon-boutros-boutros-boutros-bovi-miou-miou
- Je suis venu, j’ai vu, j’ai sangouinu
- La nuit sur le mont-chauvelu (Mussorgsky cover)
Line-up:
- Nicolas Sénac – Guitar, Bass, Synths
- Benjamin Bardiaux – Keyboards
- Aymeric Thomas – Drums, Clarinet, Machines
- Goulwen Brager – Bass, Percussions & Saxophone
- Nils Cheville – Guitar
Links: