Patria – Nihil Est Monastica
Drakkar Productions, 2013
Black metal uit Brazilië. Deze twee heren brengen voor de vierde keer een langspeler uit. Alle instrumenten worden bespeeld door Mantus, die ik kende van de meedogenloze band Darkest Hate Warfront. Patria was mij onbekend.
Ik verwacht meestal niet al teveel van Braziliaanse black, omdat ze daar gewoon meer bedreven zijn in death en grind. Het was dan ook verrassend dat ik sterke Scandinavische black te horen kreeg in de lijn van ouder Craft-materiaal. Old school black met een felle lo-fi screamer, afgewisseld met Noorse midtempo black ‘n roll en snelle partijen die ongepolijst uit de speaker rollen. Agressief en rauw melodisch, necro en nergens overdone, met Nihil Est Monastica zit het helemaal goed.
Had je mij verteld dat dit een Noorse black metal-band was en een album uit 1995, ik had je geloofd. Absolute aanra(n)der is Nyctophilia, samen met het Dissection-achtige Sacro Vale dos Encantos en ook de Sarcofago-cover The Black Vomit mag er best zijn.
Tracklisting:
- Nihil Est Monastica
- Conquering Death’s Palace
- Dark Cosmic Legend
- Nyctophilia
- Ravens Almighty
- Altar
- Sacro Vale dos Encantos
- Ascendent of Darkness
- Evoking the Ancient Spirits
- Storm Before Eternity
- Till Death
- The Silence of the Thrones
- Black Vomit (Sarcófago cover)
Line-up:
- Triumphsword – Vocals
- Mantus – Guitars, Bass, Drums
Links: