Mind Affliction – Pathetic Humanity
Metal Scrap Records, 2013
Het schrijven van een goede biografie is een kunst op zichzelf. Hoe kan je jezelf aanprijzen zonder arrogant te klinken? Er zijn weinig beginnende bands die een biografie aanleveren die ook maar enigszins het lezen waard is, maar het Poolse Mind Affliction maakt het wel heel bont. Buiten het feit dat het bijzonder oninteressant is om te lezen welke opstartproblemen (wisselende bandleden, geen oefenruimte, et cetera) de band de eerste jaren van zijn bestaan allemaal heeft ondervonden, schept het ook nog eens lage verwachtingen voor de muziek. Misschien is het wel een soort omgekeerde psychologie? Eerst de verwachtingen flink omlaagschroeven, dan kan het alleen nog maar meevallen? Ik heb ze door, de slimmeriken!
Mind Affliction komt uit Krakow en speelt naar eigen zeggen een mix van black en death metal. Bij deze combinatie kom ik al snel bij Behemoth uit, maar daar heeft het helaas weinig van weg. De nadruk ligt in tegenstelling tot hun landgenoten meer op de death metal-kant, met sporadisch wat tremolo’s en gekrijs om het geheel een wat zwarter randje te geven. Na één van de meest irritante en meest nutteloze intro’s die ik ken, bestaande uit wat cliché martelgeluiden, gitaargeklooi en vocal samples, krijgen we in een kleine veertig minuten zes nummers voor onze kiezen. De enige reden dat ik dit weet is omdat ik dit zojuist heb opgezocht, de nummers zijn namelijk zo inwisselbaar dat ik na het album meerdere keren in zijn geheel geluisterd te hebben nog steeds geen idee had hoeveel tracks er eigenlijk op stonden. Dit is over het algemeen geen goed teken, en redelijk kenmerkend voor de muziek van het hele album.
Er is eigenlijk niets erger dan een plaat waar in weze niets mis mee is, maar die verder zo saai en doorsnee is dat je meteen weer vergeten bent waar je naar geluisterd hebt. Dit is precies zo’n plaat. Alles klopt eigenlijk wel: de productie is oké, de vocals zijn prettig om naar te luisteren, de riffs zijn strak ingespeeld en de drums beuken het allemaal lekker bij elkaar. Maar daar is dan ook alles mee gezegd. Het voelt een beetje aan als zo’n Chinese namaak-smartphone. Op het eerste gezicht lijkt het precies op het veel duurdere origineel, maar zodra je beter kijkt zie je meteen dat het puur op cosmetisch gebied net genoeg gelijkenissen vertoont om de terloopse voorbijganger te foppen. Mind Affliction klinkt als je niet echt aandachtig luistert net zoals zijn betere genregenoten, maar uiteindelijk is het eigenlijk gewoon na-aperij.
Is er dan echt niets positiefs over te melden? Misschien wel. Heel sporadisch over het album verspreid zitten stukjes waar er een glimp is op te vangen van een band die in staat is om originele ideeën tot uiting te brengen. Net zo snel als ze opduiken zijn ze helaas ook weer verdwenen. Tijd om deze band is de ergste categorie van allemaal te plaatsen: de absolute, slaapverwekkende, ordinaire middenmoot.
Tracklisting:
- Intro
- Human Centipede
- Mental
- Vishe I
- Druga strona umys?u
- Vishe II
- Lithium
Line-up:
- Dawid Adamus – Drums
- Kamil Por?ba – Guitars
- Krzysztof Chomicki – Vocals, Bass
- Dariusz Zabrze?ski – Vocals, Guitars
Links: