The Monolith Deathcult – Tetragrammaton
Season of Mist, 2013
The Monolith Deathcult behoeft voor de Nederlandse metaalliefhebber geen introductie meer. De heren sloegen de death metal-wereld met verstomming met Trivmvirate, een schijfje vol zogenaamde avant-garde death metal. Op het album werden sfeerelementen met techno, drum ’n bass en natuurlijk death metal gecombineerd om tot een redelijk uniek geheel te komen, dat tegelijkertijd hondsbrutaal en betoverend was. Ondertussen hebben we toch alweer vijf jaar moeten wachten op een nieuw album, dus het spreekt voor zich dat de verwachtingen hooggespannen zijn. Tetragrammaton, gereleased door het machtige Season of Mist, is het resultaat.
Laat ik beginnen met het goede nieuws: Tetragrammaton bevat veel van wat zijn voorganger goed maakte. De band kende op vijf jaar tijd slechts één personeelswissel, gitarist Martijn Moes werd vervangen door Ivo Hilgenkamp. Drums, vocals, keyboards, alles doet sterk aan het vorige album denken. Zo komen we direct bij het voor mij mindere nieuws: alles wat op Trivmvirate vernieuwend en uniek was, klinkt vijf jaar later nogal plat en ongeïnspireerd. Origineel klinkt het allemaal niet meer. Erger nog, bij momenten lijken ze gewoon te hard te proberen en lopen ze zichzelf helemaal vast. Alle nummers duren tussen de zes en de tien minuten, maar enkel opener Gods Amongst Insects en afsluiter Aslimu!!! blijven heel het nummer lang boeiend. Human Wave Attack begint bijvoorbeeld episch maar gaat daarna ten onder aan steriele death en een passage die werkelijk nergens heen gaat. In S.A.D.M. passeren dan weer hardcore vocalen die volledig de mist in gaan en Drugs, Thugs & Machetes heeft dan weer een stupide refrein.
Goed, genoeg geklaagd. Er zijn ook goede dingen te vinden op Tetragrammaton. De productie is uiteraard uitstekend en sommige nummers grijpen je bij momenten echt bij je nekvel, maar aan het eind van het album blijf ik toch op mijn honger zitten. The Monolith Deathcult heeft de lat vijf jaar geleden bijzonder hoog gelegd, maar geraakt er naar mijn mening nooit over. Er zijn enkele verdienstelijke pogingen, maar voor elke geslaagde minuut muziek is er ook een overbodige te vinden. Echte fans gaan zich van mijn commentaar niets aantrekken en terecht, de hilarische arrogantie van The Monolith Deathcult is in ieder geval intact gebleven en daar gaat deze review weinig aan veranderen.
Tracklisting:
- Gods Amongst Insects
- H.W.A. (Human Wave Attack)
- Drugs, Thugs & Machetes
- Todesnacht von Stammheim
- S.A.D.M. (Svpreme Avantgarde Death Metal)
- Qasr Al-Nihaya
- Aslimu!!! – All Slain Those Who Bring Down Our Highly Respected Symbols to the Lower Status of the Barren Earth
Line-up:
- Robin Kok – Vocals, bass
- Ivo Hilgenkamp – Guitars
- Michiel Dekker – Guitars, Vocals
- Carsten Altena – Keyboards, Samples
- Sjoerd Visch – Drums
Links: