Teloch Vovin – I
Eigen Beheer, 2013
“Teloch Vovin is more a coven than just a band”. Dappere woorden om in je biografie te zetten, zeker als je in een land woont als de Verenigde Staten dat niet bepaald bekend staat om de ruimdenkendheid van zijn inwoners. Dit kwintet windt er echter geen doekjes om en duikt met dit debuutalbum rucksichtslos in de occulte black. Eigenlijk mag ik het ook geen album noemen van de band. Nee, het is een “declaratie van hun doel” (vrij vertaald). De vraag of het überhaupt mogelijk is om een album-review te doen van een abstract concept laat ik om mijn existentiële vertrouwen intact te houden maar even voor wat het is en ik zal mij verder op de muziek proberen te concentreren.
Helaas, meteen bij het eerste nummer ben ik alweer afgeleid door een niet-muzikaal aspect. De songtitel (12-21-2012–1+2+2+1+2+0+1+2=11) is namelijk niet alleen een bijzonder ironische verwijzing naar de datum waarop volgens sommigen de wereld zou vergaan, de ironie zit hem in het feit dat dit album in 2013 is uitgebracht, maar laat ook zien dat de band beschikt over de rekenkunsten van een basisscholier. Verderop op de tracklist valt trouwens wel op dat het tweede deel van het tweeluik getiteld Tunnels eerder op de cd staat dan het eerste deel, wat mij toch weer doet twijfelen of ze geen hulp in hebben geschakeld bij bovenstaande rekensom.
Goed, de muziek dus. Als ik dan eerst nog even een kleine omweg mag maken via het onderwerp productie? Ik ben namelijk van mening dat ik de laatste paar jaar een stuk toleranter ben geworden als het gaat om een “old-school” sound bij blackmetalalbums. Er zijn genoeg voorbeelden van recente releases waar het lo-fi geluid een belangrijke bijdrage had in het neerzetten van de juiste sfeer voor het album (de EP Bloodlands van Ash Borer die ik eerder dit jaar behandelde is er daar één van), maar hier gaat Teloch Vovin flink de mist in. De mix is simpelweg onluisterbaar, alleen al door het feit dat de kickdrum constant een groot gedeelte van de andere instrumenten verdringt en dus een bijzonder irritant tremulerend effect veroorzaakt.
Dat alles gezegd hebbende: de muziek is niet eens zo heel erg slecht. Het album staat bomvol met rockende riffs met een zwart randje, en de sfeervolle intermezzo’s zoals in Daleth An Entrance (deel drie van deel één van Tunnels, letten we allemaal nog een beetje op?) zorgen dat ik het gevoel krijg dat zonder alle poespas eromheen dit album veel beter tot zijn recht zou komen. Voor mensen die hun black het liefst rauw en vunzig hebben zou het zelfs bijna een aanrader kunnen zijn. Zoals het nu overkomt ligt de nadruk echter door alle occulte dikdoenerij en de belabberde productie zoveel op het concept dat er weinig aandacht overblijft voor de muziek zelf. En dat is nooit goed natuurlijk.
Tracklisting:
- 12-21-2012– 1+2+2+1+2+0+1+2=11
- Teloch Vovin
- The Rite ov the Harvest… (Tunnels Part 2) …or that ov the Reaper’s Blade
- Treatise on the Left Emanation (Tunnels part1)- An Entrance unto the Tunnuls ov Set-I) Daleth An Entrance
- Treatise on the Left Emanation (Tunnels part1)- An Entrance unto the Tunnuls ov Set-II)Via Daath (333)
- Treatise on the Left Emanation (Tunnels part1)- An Entrance unto the Tunnuls ov Set-III) Harab-Serapel The Ravens ov Dispersion
- Treatise on the Left Emanation (Tunnels part1)- An Entrance unto the Tunnuls ov Set-IV) Olahm Ha-Kliffot
- Adoration-Vexation
Line-up:
- Pestis – Vocals
- Gemini – Vocals
- GI – Guitars and Bells
- Jos-Sothoth – Bass
- Proph – Drums, Chimes and Electronics
Links: