Odd Dimension – The Last Embrace to Humanity
Scarlet Records, 2013
Odd Dimension, Italiaans van afkomst, brengt album nummer twee uit op het eveneens Italiaanse Scarlet Records. Progressief is het kernwoord in iedere bio en pagina van deze heren, dat was het ook bij hun debuut Symmetrical dat ik in 2011 besprak.
Veel is er niet veranderd bij Odd Dimension. Men kan nog steeds bijzonder goed muziek spelen, technisch gezien, en weigert om gewone liedjes te maken. De Dream Theater-link is gebleven en zal altijd aanwezig zijn, al gaat men wel wat vaker langs bij een Symphony X voor zwoele ritmes en avontuurlijke metal. De sound is nog steeds snedig en stevig; een positieve zaak. Wanneer er voluit gespeeld wordt en dynamiek een kans krijgt om zich te ontwikkelen dan maakt het best veel indruk (Dissolving into the Void. Grootste struikelblok is de zang van Manuel Candiotto, die nog steeds op zijn Italiaans theatraal te keer gaat. Ik weet het, het is genetisch en cultureel bepaald bij die mannen, je mag het ze eigenlijk niet kwalijk nemen. Ik hoop dat ze mij de score ook niet kwalijk zullen nemen omwille van andere culturele normen.<
Tracklisting:
- The Unknown King
- Under My Creed
- Dissolving into the Void
- It’s So Late
- Another Time
- Fortune and Pain
- The New Line of Times
- Far from Desire
Line-up:
- Gabriele Ciaccia – Keyboards
- Gigi Andreone – Bass
- Federico Pennazzato – Drums
- Gianmaria Saddi – Guitars
- Manuel Candiotto – Vocals
Links: