Ajuna – Prisoners Of The Sun
Quality Steel Records, 2013
Het Deense Ajuna omschrijft zijn muziek als “dark psychological metal”. Bij psychologen denkt ondergetekende aan een heerlijk clichébeeld. Mensen die op een bank moeten liggen en een inktvlek krijgen te zien en dan moeten vertellen wat ze er in zien. Die inktvlek is nu Prisoners Of The Sun, het debuutalbum van dit gezelschap.
De eerste tonen zijn hoopgevend en furieus, bijna net zo opbeurend als Deafheaven. Ajuna maakt meeslepende black metal waar gedurende het gehele album steeds meer post-metal naar voren komt. Het begin van het album kan nog vrij melodieus en kleurrijk worden genoemd maar de riffs worden steeds naargeestiger en meer verwrongen. De vocalen bestaan uit een typische blackmetalschreeuw en een lage brul.
Het tempo ligt gemiddeld over de gehele linie met af en toe een uitbarsting met blastbeats of juist een flinke vertraging. Op het nummer Invisible Cut wordt een doomy vibe gecreëerd die uiteindelijk overslaat naar dissonante gitaarriffs met een stevige bas die het geheel een goede fundering meegeeft.
Het psychologische proces wordt steeds duidelijker door het album heen. De muziek stort als het ware zijn hart uit en vooral aan het eind wordt het behoorlijk desolaat. Prisoners Of The Sun is een sterk debuut maar er mag wel iets meer variatie in.
Tracklisting:
- Tribute
- Medicin
- Invisible Cut
- Suntomb
- Kaos
- Death
- Winter
Line-up:
- Skovsted
- Hufsa
- Helmer
- Trampe
- Hartfelt
Links: