Rising – Abominor
Indisciplinarian, 2013
Na de opname van deze plaat werd er door tweederde van de band de brui aangegeven. Jacob Krogholt heeft zich daar echter niet bij neergelegd en zet de band voort met behulp van de voormalig drummer. Dit is dus een geluk voor de fans van deze band, die ze getuige dit tweede album zeker wel verdienen.
Op Abominor pakken ze het allemaal net even wat steviger aan als op voorganger To Solemn Ash uit 2011. De agressie zit er vanaf opener The Disdain al gelijk flink in. Vrij uptempo sludge die hint naar onder andere Mastadon knalt uit de speakers en heeft precies dat fijne galopperende tempo te pakken. Toch blijft het niet allemaal in dit straatje hangen en horen we hints (nou ja, nagenoeg een hele riff) van Queens Of The Stone Age terug op Suffering Nameless en neigt Broken Asunder zelfs wat naar de ouderwetse heavy/power metal voornamelijk in de uithalen naar het refrein. De lekker geschreeuwde vocalen passen de muziek goed en zitten voor mijn gevoel tegen het geluid van Neurosis aan zonder de nuance.
Het geheel is lekker rauw en eerlijk geproduceerd en heeft ruimte om te ademen waardoor je het gevoel hebt dat dit ook het geluid is dat er op het podium gebracht zal worden. De band weet zo dus een album neer te zetten dat de moeite waard is om gehoord te worden en hopelijk weet een nieuwe bezetting dit ook voort te zetten.
Tracklisting:
- The Disdain
- Reproach
- Vengeance Is Timeless
- The Hills Below
- Leech
- Suffering Nameless
- Broken Asunder
- The Malice
- Gaunt
Line-up:
- Jacob Krogholt – Gitaar
- Jacob Johansen – Drum
- Henrik Hald – Bas, Zang
Links: