Rasthof Dachau – Zero Tolerance
Steinklang Records, 2013
Ah, Rasthof Dachau. Gek was ik er van. De
Schmerztherapie ’93 was een echte shock voor me, ik was meteen bezeten door de lichtritmische ruisherrie, powernoise met gekwelde vocalen of gevezelde poëzie. Het Steinklang-label zat meteen in de favorietenlijst. Ondertussen is de storm iets gaan liggen, mede door het gebrek aan waardevolle uitgaves in het genre, of omdat veel van de bands een andere richting inslaan (bijvoorbeeld de nieuwe Anenzephalia die geruisloos is gepasseerd). Het Rasthof Dachau-duo brengt nu, na zeven jaar, nog eens iets uit. Het zijn vijf nummers, een aanklacht tegen de vier personen op de hoes (het bebloede kind dus niet, voor de duidelijkheid). De hoes vind ik ook niet bijzonder geslaagd trouwens, wel integendeel.
Naar Rasthof Dachau-normen zijn deze nummers behoorlijk complexloos. De inhoud bestaat uit fluitende en schurende noise die gecontroleerd fluctueert en floreert in een loop van ellende. Die auditieve cirkel zorgt voor de nodige hypnose, zelfs doorheen de ruisende razernij (Willy Vandersteen lacht vanuit zijn graf). Ik mis persoonlijk wel de chaos van ouder werk en de waanzin, al hoeft het natuurlijk niet altijd vergezocht te zijn. Het helpt wel, voor de beluisterbaarheid en houdbaarheid, zeker bij dit soort van herrie. Gezien de context en de motivatie achter de creatie van Zero Tolerance kan ik het probleemloos kaderen en dringen meerdere luisterbeurten zich op zonder verveling tot gevolg. Het is maar de vraag of ik uiteindelijk alleen achter blijf met deze mening. Ik vrees van wel.
Tracklisting:
- Not From This Anger
- Enter The Course
- The Edge Of Sanity
- Schlagt Alarm!
- Fist In Your Face
Line-up:
- M. Sägmüller
- Max Presch
Links: