Murmur – Murmur
Season Of Mist, 2014
Een van de nieuwste aanwinsten van Season Of Mist is de Amerikaanse band Murmur. De band bracht in 2010 het debuutalbum Mainlining the Lugubrious uit en nam een jaar later een split met Nachtmystium op. Nu is er een tweede album met een aantal nieuwe leden in de line-up.
Laten we maar meteen met de deur in huis vallen: deze plaat van Murmur behoort tot het meest interessante wat ik in de laatste maanden heb gehoord. Alsof een aantal freejazzmuzikanten een tijdje naar metal heeft geluisterd en zelf ook eens aan de slag wil gaan met het genre, en het werkt fantastisch! De drummer (Charlie Werber) is een meester en speelt echt om de muziek heen in plaats van een fundering neer te leggen voor de rest.
Murmur heeft een sound die veel invloeden bevat. De droge sound en moeilijke ritmes doen me denken aan een jaren ’90 math-/noiserockband als Dazzling Killmen terwijl de dissonantie en dreiging die de gitaren met zich mee brengen een blackmetalvibe hebben. Ook hebben de passages met de warme toetsen een benadering die Miles Davis ook had in zijn fusionperiode (Bitches Brew, Live Evil) en is Mahavishnu Orchestra ook niet ver weg. Het rustgevende instrumentale stuk genaamd Recuerdos bevat mooie harmonieuze, bijna flamenco-achtige gitaarpartijen en een prominente rol voor de toetsen. Deze track is op een goede plek gezet, aangezien daarna de artistieke remmen van Murmur echt helemaal los gaan.
Het geheel heeft een vervreemdende en psychedelische werking en daar dragen de vocalen ook aan bij. Vooral aan het eind wordt de stem ook als instrument gebruikt in de trant van een band als Magma, een Franse groep die onder Zeuhl valt, dat is een stroming van prog met veel jazzinvloeden. Als uitsmijter wordt er ook nog eens een fantastische cover van Larks Tongues’ In Aspic, Pt. 2 van King Crimson neergezet. Het origineel is al heftig voor zijn tijd (1973), maar Murmur gooit er een sludgy interpretatie overheen.
Als Larks Tongues’ In Aspic van King Crimson in de kast staat en je houdt ook nog eens van metal zou ik deze plaat echt aanraden. Ook kunnen liefhebbers van Kayo Dot en Ephel Duath ten tijde van The Painter’s Palette toeslaan. Het zeer experimentele karakter zal niet veel mensen aanspreken, dit is een album dat je echt geweldig vind of ervaart als geneuzel op de vierkante centimeter. De composities zitten ontzettend goed in elkaar en alle instrumenten zijn ingenieus in elkaar verweven, al zijn er door de keuze van productie (stoffig, guur) wel een aantal luisterbeurten voor nodig om er helemaal achter te komen.
Dit soort bands blijven er voor zorgen dat de grenzen van metal steeds breder worden en dat juich ik toe, Matthias Vogels heeft in ieder geval gezegd dat de volgende plaat nog gekker gaat worden. Ik ben met deze geweldige plaat in ieder geval nog een flinke tijd zoet, dit is ”progressief” in de meest zuivere zin van het woord.
Tracklisting:
- Water From Water
- Bull of Crete
- Al-Malik
- Recuerdos
- Zeta II Reticuli
- Zeta II Reticuli, Pt. 2
- King In Yellow
- When Blood Leaves
- Larks’ Tongues In Aspic, Pt. 2
Line-up:
- Matthias Vogels – Zang, Gitaar, Toetsen
- Shane Prendiville – Gitaar, Toetsen, Zang
- Alex Perkolup – Bas
- Charlie Werber – Drums
Links: