Animals As Leaders – The Joy of Motion
Sumerian Records, 2014
Ten tijde van het schrijven van deze recensie is bekend dat The Joy of Motion maar liefst de 23e positie in de Amerikaanse albumlijsten heeft behaald! Posities in de hitlijsten zeggen ons niet heel veel, toch is het opvallend dat een instrumentale metalband zo’n grote groep fans heeft. Tosin Abasi wordt inmiddels terecht gezien als een moderne gitaarheld en de band zet live een show neer waar je U tegen zegt. Deze derde plaat is duidelijk weer een stap verder.
Toen de eerste plaat uitkwam, werd Animals As Leaders al snel in het zogenaamde ”djent” hokje gestopt, iets wat ik nooit heb begrepen. Dit Amerikaanse gezelschap heeft veel meer raakvlakken met progressieve metal en op het debuut werd de hoge technische bekwaamheid van de bandleden luid en duidelijk tentoongesteld waardoor het songschrijven een beetje achter bleef. Op Weightless was dat laatste aspect flink vooruit gegaan in combinatie met meer jazz/fusion-invloeden en flirts met electronic. Waar zijn ze nu, met The Joy of Motion?
Het eerste wat opvalt is dat de muziek een stuk voller is geworden, er zijn in sommige passages synths te horen en op een aantal tracks speelt Adam “Nolly” Getgood (Periphery) als sessiemuzikant de baspartijen. Ho, even stoppen. Hoor ik dat nou goed, baspartijen? Op de eerste twee platen werden er twee achtsnarige gitaren gebruikt waarbij Tosin Abasi ook de basnoten voor zijn rekening nam op de laagste snaren. De extra baspartijen geven de muziek toch nog een extra laag mee op de goede momenten.
Tooth And Claw werd als eerste track vrijgegeven, een rare keuze. Dit is namelijk de track die de meeste metal-invloeden heeft van The Joy of Motion met zelfs wat stukken die richting breakdowns gaan en veel strakke riffs, het enige mindere moment op deze plaat. Dat strakke metaljasje is niet echt Animals As Leaders, ze voelen zich veel comfortabeler in een lekkere jazz/fusion-sound, iets wat gelukkig het grootste gedeelte van The Joy of Motion is. Tussen Weightless en deze plaat zijn Abasi en Javier Reyes (de tweede gitarist van de band) bezig geweest met T.R.A.M., een jazz/fusion band met voor de rest ex-leden van Suicidal Tendencies en The Mars Volta. Reyes heeft solo onder de naam Mestis ook nog een EP gemaakt (Basal Ganglia) waarop meer flamenco- en latin-invloeden te horen waren. Op The Joy of Motion zijn deze invloeden veel beter in de sound van Animals As Leaders te horen, Para Mexer is zelfs volledig akoestisch gespeeld.
De band is iets toegankelijker geworden, dit betekent trouwens niet dat er geen polyritmiek, hortende en stotende ritmes en technische gitaarpartijen op de luisteraar worden afgevuurd. Abasi soleert iets minder op deze plaat en dit maakt plaats voor kleurrijk en vloeiend akkoordenwerk. Matt Garstka werd in 2012 als de nieuwe drummer binnen gehaald en weet de band nog wat meer groove mee te geven. Probeer maar eens stil te blijven zitten wanneer Abasi als een malle slapt op zijn gitaar in combinatie met een moddervette drumpartij op Physical Education. Die track heet niet voor niets zo!
Animals As Leaders: drie virtuozen die zich niet verslikken in de stroom van noten, maar het omzetten in sterke songs met mooie en vooral memorabele melodieën. The Joy of Motion laat de versatiliteit van deze band horen en daarom is de albumtitel erg goed gekozen. In beweging blijven is belangrijk en dit gezelschap laat een hele levendige indruk achter met deze derde plaat.
Tracklisting:
- Ka$cade
- Lippincott
- Air Chrysalis
- Another Year
- Physical Education
- Tooth and Claw
- Cresent
- The Future That Awaited
- Para Mexer
- The Woven Web
- Mind = Spun
- Nephele
Line-up:
- Tosin Abasi – Gitaar
- Javier Reyes – Gitaar
- Matt Garstka – Drums
Links: