Aborted – The Necrotic Manifesto
Century Media Records, 2014
Voor de onwetende Vlaming lijkt Channel Zero de grootste en beste metalband van België. Ondanks een totaal gebrek aan media-aandacht weten de kenners echter goed genoeg dat Aborted de internationale vlaggendrager is van onze vaderlandse metalscene. Fan of geen fan, de verdienste van Sven De Caluwé is groot, hij stuwde Aborted samen met een waslijst aan live- en studiomuzikanten naar de internationale top.
Zoals wel vaker is het voor extreme metalbands moeilijk om én populair én brutaal te zijn. Ook Aborted is hier op afgerekend, met name The Archaic Abattoir, Slaughter & Apparatus en Strychnine.213 werden door vele reviewers als te toegankelijk, te groovend en te veel core beschreven. Twee jaar terug bracht Global Flatline hier verandering in. Deze topschijf haalde een hoge score in mijn jaarlijst en was voor velen de beste Aborted sinds het geniale Goremageddon.
Mijn verwachtingen voor The Necrotic Manifesto waren dan ook terecht hooggespannen. En na enkele luisterbeurten kan ik vaststellen dat Aborted niet teleurstelt. Er vond dan wel opnieuw een personeelswissel plaats, de kwaliteit van de muzikanten waarmee Svencho zich omringt is zoals steeds uitmuntend. De frontman is zelf ook in uitstekende doen. Het gemak waarmee hij na al die jaren nog steeds tussen hyperagressieve screams en imponerende grunts switcht, zowel traag als extreem snel zijn bedorven boodschappen overbrengt, is ronduit indrukwekkend. Ook live is Sven De Caluwé op en top frontman, Aborted is meer dan ooit zijn kind en hij geeft zich volledig.
Natuurlijk wordt er nog steeds heel wat afgegrooved. Wie zich nooit met deze kant van Aborted heeft kunnen verzoenen, zal ook hier de nodige aanmerkingen hebben. Vooral Die Verzweiflung, een traag nummer, zal de goregrindfans teleurstellen en ook het titelnummer Necrotic Manifesto is één van de schijven met de typische Aborted-grooves. Ik vind het zelf heerlijk, tussen alle brutaliteit door geven de grooves de nummers een houvast en iets catchy, iets herkenbaars. En wees gerust, brutaliteit is er meer dan genoeg. Luister en geniet bijvoorbeeld van het bikkelharde Your Entitlement Means Nothing, dat bewijst dat deze band nog steeds goregrind van het hoogste niveau aankan. Coffin Upon Coffin is dan weer een retestrak nummer met een refrein dat je uitnodigt om live als een gek te beginnen meebrullen. Spek voor mijn bek met andere woorden.
Is The Necrotic Manifesto beter dan Global Flatline? Een overbodige vraag, beide platen zijn steengoed en beide platen komen in mijn jaarlijst terecht. Aborted stelt niet teleur, met andere woorden: de band maakte opnieuw een topalbum.
Tracklisting:
- Six Feet of Foreplay
- The Extirpation Agenda
- Necrotic Manifesto
- An Enumeration of Cadavers
- Your Entitlement Means Nothing
- The Davidian Deceit
- Coffin Upon Coffin
- Chronicles Of Detruncation
- Sade & Libertine Lunacy
- Die Verzweiflung
- Excremental Veracity
- Purity Of Perversion
- Of Dead Skin & Decay
- Cenobites
Line-up:
- JB van der Wal – bas
- Sven “Svencho” de Caluwé – vocalen
- Danny Tunker – gitaar
- Ken Bedene – drum
- Mendel bij de Leij – gitaar
Links: