DragonForce – Maximum Overload
earMUSIC, 2014
Wat doe je zo allemaal op je verjaardag? De nieuwe DragonForce reviewen, goed idee. Het viel me nog niet eerder te beurt, die dubieuze eer, maar ik doe het met plezier. DragonForce is dan wel een band die je niet mag beluisteren als death/black metal-liefhebber, ik hou er van, zeker van de albums Sonic Firestorm en Inhuman Rampage. Gitaristen Herman Li en Sam Totman speelden trouwens ooit nog bij de cult-blackmetalband Demoniac, met zalige – op seks beluste – blackthrash. Zie ze nu bezig, al pingelend de wereld tegemoet. Hilarisch.
Nadat zanger ZP Theart in 2010 DragonForce verliet, was de muziek niet meer 100% DragonForce en hoefde het eigenlijk niet meer voor mij. Daarbij was Ultra Beatdown niet ultra en beatdowns waren er ook niet. The Power Within negeerde ik en nu nam ik deze Maximum Overload aan, uit armoede. Maar wat bleek … het zou zowaar het powermetal-album van het jaar kunnen worden. The Game, het eerste nummer, laat meteen horen dat DragonForce de niet gedegenereerde versie van Sonata Arctica is. Integendeel: enorm veel snelheid, bitterzoete pep en gillende uithalen, alles wat we missen bij de Finnen de laatste jaren. DragonForce doet het al vanaf het begin en is bij deze volledig terug, dankzij zijn “trademarks” én een zanger die zich eindelijk hardhandig door überclichés te bevestigen (and beyond) een grote rol toe-eigent. Kippenvel of tenenkrullend, doet er niet toe, deze man kan echt wel beestig geil uithalen in hoge tonen. En dan die nummers …
Eerst het sterke The Game, de vlam in de pan. Daarna Tomorrow’s King, mijn favoriet. Zeer hitgevoelige lijnen, zowel in de strofen als in de refreinen, maar dan 200% versneld. Aanstekelijke teksten vol adrenaline, glam-metal positivisme en powermetal heroïsme voor alledaagse situaties, wat heeft een mens meer nodig om naar zijn werk toe te vliegen? Ook hier – net als in de meeste nummers – een instrumentaal stuk dat begint rond 2 minuut 30 seconden en enkele minuten aanhoudt. Een beetje voorspelbaar na een paar luisterbeurten, dat wel. No More is in zijn geheel voorspelbaar, en net daarom een ideaal powermetal-nummer, aangezien je kunt uitpakken met extreme airguitar die onlosmakelijk gekoppeld wordt aan take another shot, show me what you got-stoerdoenerij die werkelijk nergens op slaat (letterlijk en figuurlijk). Niemand doet je na. Nee, echt. No more, Tonight. And it feels alright!
We gaan door. Three Hammers (high?), het enige heavy metal nummer op Maximum Overload, kan me gestolen worden. Hammerfall-toestanden. Heavy metal hymne, voor de stadia. Symphony of the Night is gelukkig wel op de afspraak. Het begint met klavecimbel, en doet meteen denken aan Rhapsody‘s Symphony of Enchanted Lands (hun allerbeste album). Symphony dus, met een pak neoklassieke rococo-frivoliteit. De compositie doet trouwens bijzonder hard denken aan de exploten van de Nederlander Robby Valentine (check het nummer God), een compliment heet dat. The Sun is Dead is een vullertje, dat overgaat in Defender, een mix tussen speed/thrash-metal met heavy gezang. Hier laat DragonForce horen dat het zelfs versnelde polka’s kan spelen en kan pitten met geföhnde haren. United, not misguided!, waar halen ze het … ach ik doe gewoon mee. Anders dan met Extraction Zone – you can make yourself at home? Neen, er zijn grenzen. Hilarische hippigheid met de kwakende gitaren wel, sir scratch-a-lot of zo komt even kijken.
Vijfde alinea al? Damn! City Of Gold, een uitslijter, niets mis mee. En dan … fouter dan fout. Ring Of Fire, Johnny Cash in de covermolen. Ik weet nog steeds niet waar dit nummer eigenlijk over gaat, maar in de versie van DragonForce is mij overtuiging dat het over anale seks gaat sterker dan ooit. Dat neemt niet weg dat ik dit eindeloos kan naar zitten luisteren, misschien wel net daarom, wie zal het zeggen? Mond houden jij! Okee, DragonForce dus. Heersband. Punt. Jaarlijst. Punt. Zo, nu ben ik 34 jaar.
Tracklisting:
- The Game
- Tomorrow’s King
- No More
- Three Hammers
- Symphony of the Night
- The Sun Is Dead
- Defenders
- Extraction Zone
- City of Gold
- Ring of Fire (Johnny Cash cover)
Line-up:
- Marc Hudson – Zang
- Herman Li – Gitaren
- Sam Totman – Gitaren
- Frédéric Leclercq – Bas
- Vadim Pruzhanov – Keyboards
- Dave Mackintosh – Drums
Links: