Ordoxe – Beyond Mankind
Hymnes d’Antan, 2014
De vorige plaat van Ordoxe (Nihil uit 2013) nam ik ook voor mijn rekening. Een aangenaam meloblack plaatje met een pak Zweedse invloeden, zonder dat het ergens in uitblonk. De Canadezen zijn terug met album nummer vier en een licht gewijzigde koers.
Beyond Mankind klinkt een stuk agressiever dan zijn voorganger. Agressiever, in de verzuurde zin, want echt gevaarlijk klinkt het amper tot niet. Er is een pak meer naar Necrophobic en Desaster geluisterd, zelfs oudere Impaled Nazarene schiet in gedachten bij het horen van de halfmelodische uitgesponnen solo’s in de refreinen en scherptonige ruisriffs. Toch blijft het grotendeels brave melodische Zweedse blackmetal met veel thrash in zich, muziek die in de jaren negentig gekloond werd door honderden bands tot in de hoogste rangen der commerciële metallabels, die het gretig verkochten als gothic blackmetal omwille van de melancholie in de aangelengde Dissection-melodieën. Als het een belletje doet rinkelen en je hebt ergens in je collectie nog een Agathodaimon staan, beluister deze dan ook maar.
Tracklisting:
- Obsessions
- À travers ses yeux
- Exiled Archangels
- Tel un arbre
- Comes Forth the Night
- From Chaos Are Born the Stars
- We Are Vermin
- Orion Nebula
- Samsara
Line-up:
- JF Jalbert – Zang & Gitaar
- Samuel Landry – Gitaren
- JD Bergeron – Bas
- Steve De Cotret – Drums
Links: