Vesania – Deus Ex Machina
Metal Blade, 2014
Vesania, dat is ondertussen toch ook al 17 jaar bezig. Deze Poolse formatie maakt symfonische black (met deathmetal-invloeden, het blijven natuurlijk Polen) van de betere soort. Alle albums passeren hier de revue op zijn tijd, mét reden. Vesania geeft frontman Orion eens de kans om uit de schaduw van Nergal te stappen. Vesania geeft Daray de kans om te laten horen dat zijn passage bij Dimmu Borgir niet toevallig tot stand gekomen is. Bassist Heinrich, het derde stichtende lid, mocht ondertussen ook al zijn kunsten bij Decapitated laten horen. Geen klein bier dus.
Het openingsnummer Halflight zet meteen de toon, in Dimmu Borgir-stijl anno Death Cult Armageddon, maar dan met een bak extra brutaliteit tussendoor en eerder Fins gevoel voor drama, à la Thyrane en Gloomy Grim. Tijdens Innocence wordt de Dimmu Borgir-input verschoven richting The Kovenant en Old Man’s Child, met een theatrale Notre Dame-zanglijn. Bij momenten is de theatrale en melodramatische input op het randje (zeker nu het Halloween is), maar Vesania komt er telkens mee weg. De nummers zitten dusdanig in elkaar dat het gewoon lekker blijft, telkens met een duistere flow en een duidelijk scenario vol catchy hooks. De kwaliteit van de composities, de melodieën en de onderliggende deathmetal-aangeblazen blackmetal-dynamiek is dermate degelijk dat het geen ene fuck uitmaakt hoe true, necro of evil Deus Ex Machina is (want dat is het niet), het is gewoon een zeer lekkere plaat. Sterk!
Tracklisting:
- Halflight
- Innocence
- Desillusion
- Vortex
- Dismay
- Glare
- Notion
- Disgrace
- Fading
- Scar
Line-up:
- Heinrich – Bas
- Daray – Drums
- Orion – Gitaren, Keel
- Siegmar – Keyboard
- Valeo – Gitaren
Links: