Flayed – Symphony For The Flayed
Klonosphere, 2014
The Flayed betekend zoiets als iemand wiens vel is verwijderd. Muzikaal denk ik hierbij aan het ruigere werk en niet aan rock zoals een band als The Black Crowes dat laten horen. In Frankrijk denken ze daar blijkbaar iets anders over, zoals The Flayed laat horen op hun album Symphony For The Flayed.
Door het gebruik van het Hammondorgel creëert The Flayed een ouderwets geluid als Deep Purple en later The Black Crowes. Het tempo van The Frayed ligt weliswaar hoger dan dat van eerder genoemde bands, maar waar de band zijn inspiratie vandaan haalt is wel erg duidelijk. De Fransozen missen echter een bepaalde klasse in hun nummers. Alle nummers zijn van een aardig niveau, maar blijven stuk voor stuk in de middelmaat steken. De net iets te rauwe stem van Renato werkt ook niet mee.
Tien nummers treffen we aan op dit album, en dat is voor mij meer dan genoeg. Voor middelmaat kan ik ook gewoon de radio aanzetten in plaats van geld uit te geven aan Symphony For The Flayed.
Tracklisting:
- Sweet Coverage
- Old Manners
- Don’t Cross My Property
- Son Of Sickness
- Superhero
- Symphony For The Flayed
- Never Unleash My Hand
- Upside Down
- Machine Fun
- Free Mind
Line-up:
- Renato – Zang
- Ju – Gitaar
- Rico – Gitaar
- Charly – Bas
- Jean-Paul – Drums
- Raph – Hammondorgel
Links: