Svarta Stugan – Aspects of Our Future Selves
Eigen Beheer, 2014
Ik dacht, ik zet even een luchtig EP’tje op, maar wat kwam ik bedrogen uit. Svarta Stugan bestaat een tweetal jaar en de drie heren, waarvan geen namen terug te vinden waren, brengen experimentele rock. Zeg dat wel.
De eerste twee tracks en het begin van Damn Good Coffee brengen symfonische golven die erg overdreven overkomen en zowel zuiver als met wat lichte progrock geserveerd worden. Vanaf die derde track klinkt het wat beter in verhouding, met een interessant potje progrock die opbouwt naar een enorme intensiteit waarin vooral de experimentele drumpartij en de drukke synthlaag de bovenhand nemen. Ja, het kan zeker nog gekker, want dan komt er Drums In The Light of Christ. Hier gaat de drummer opnieuw zijn wilde gangetje maar kruipen er ook wat blazers en flippende gitaren mee in de mix om er een gestoorde zaak van te maken. In vergelijking hiermee zijn het zoemende Un-Birth en het rustgevende, mooie, maar nog steeds (door de synthpartij) gekke wE Are zonder twijfel de uitbollers van dienst. Van twee-noise tot post-rock dus, met vooral erg gekke, symfonische David Lynch-wendingen.
Tracklisting:
- Neo-Futuristic
- Street View
- Damn Good Coffee
- Drums In The Light of Christ
- Un-Birth
- wE Are
Links: