Menace Ruine – Venus Armata
Profound Lore Records, 2014
Het label Profound Lore komt met enige regelmaat wat bijzonders en staat (bijna) altijd garant voor kwaliteit. Dat is dan ook de reden dat ik deze band tussen de reviews uit pikte om te bespreken, niet wetende wat ik zou krijgen, maar vol verwachting. Menace Ruine is een Canadees tweetal dat al heel wat jaren bezig is en met Venus Armata zijn vijfde langspeler uitbrengt.
Eenieder die de band een warm hart toedraagt heeft dit album waarschijnlijk al in huis omdat het een behoorlijk hoog love it or hate it-gehalte heeft. De bezwerende combinatie van drone-, folk- en doomelementen is absoluut niet voor iedereen geschikt. Atmosferisch is dit absoluut zeker wanneer de vrouwelijke vocalen over de repeterende klanken heen komen. Soms klinkt het als een ritueel maar op Red Sulpher als een Tarantino-versie van Nancy Sinatra of een combinatie van beide. Dit klinkt heel apart, en dat is dit album verder ook absoluut. Hierdoor is het soms echter ook een behoorlijke zit.
Wat de exacte waarde is van een non-metal-album als dit dat enkel qua duisternis raakvlakken kent met de metal durf ik zo niet te zeggen. Wel dat er hier lezers rondlopen die dit absoluut eens moeten proberen, om zo te beslissen of dit wel of niet binnen de grenzen valt. Voor mij ligt het er zo’n beetje op en ben ik blij dat de review geschreven is.
Tracklisting:
- Soften Our Evil Hearts
- Red Sulphur
- Marriage in Death
- Soothing but Cruel
- Belly of the Closed House
- Torture of Fire
- Venus Armata
Line-up:
- S. – Zang, Instrumenten
- Geneviève – Zang, Instrumenten
Links: