Calypso’s Call – Delirious
Eigen beheer, 2015
Soms krijg je als reviewer koude rillingen van een plaat. Soms van puur genot, maar al te vaak van muziek die je weerstand zwaar op de proef stelt. Het Luxemburgse Calypso’s Call daagt me uit om hun album in één ruk uit te luisteren, iets wat geen vanzelfsprekende opdracht is. Delirious bezorgt me koortsrillingen en ik ben er niet rouwig om dat de band eerder al aankondigde het bij dit ene album te gaan houden.
Met melodische deathmetal kan het alle kanten op, spijtig genoeg ook kanten waar je helemaal niet naartoe wil. Calypso’s call wisselt klassieke melodeath met hardere vocalen af met heavy metalriffs en powerballads die voorzien worden van heel matige cleane gezangen. Vooral het titelnummer, met een vrouwelijke gastzangeres is van een hemeltergende simpliciteit. Op enkele nummers bedient de band zich ook van een meer metalcore-stijl, wat gemakkelijker te verdragen is, maar nergens goed te noemen valt. Al bij al een album dat je volledig mag negeren.
Tracklisting:
- Emotive
- Skepsis
- Delirious
- Seeking For Paradise
- Tazmaniac
- Sinking Line
- Daydream Drifter
- Downfall
- Mockery of Morality
- Climber
- Road To Nowhere
Line-up:
- Chris Chalmer – bas
- Antoine Bruch – gitaar
- Yann Weidig – gitaar
- Roger Hautcoeur – vocalen
- Steve Majerus – drums
Links: