Urgehal – Aeons In Sodom
Season of Mist, 2016
Vorig jaar de comeback van Tsjuder en dit jaar de langverwachte plaat van Urgehal. Noorwegen doet het dus weer goed wat black metal betreft. Enzifer en Uruz lieten reeds weten dat ze de band geen nieuw leven inblazen, aangezien Trondr Nefas drie jaar geleden overleed. Aeons In Sodom bevat nog enkele solo’s van de man en was voor zijn dood reeds geschreven. De vocale partijen worden gebracht door een indrukwekkende groep gastzangers en op die manier kunnen we dit album zien als een ode aan Trondr. Met de deelname van onder andere Nocturno Culto, Hoest, Niklas Kvarforth en Nattefrost, wil Urgehal duidelijk in de verf zetten dat ze deel uitmaakt(e) van de Noorse elite. Gelijk hebben ze.
Ze hadden reeds zes knallers van platen uitgebracht en de zevende is niet anders, ook al zit er maar liefst zeven jaar tussen het schitterende Ikonoklast en deze nieuwkomer. Wat meteen opvalt is dat Urgehal erg liggen schroeven heeft aan de sound en dat brengt een dubbel gevoel op. De tragere stukken bezitten heel wat minder smerigheid (hangt er ook van af wie erop zingt), maar de thrashy en uptempo stukken klinken meteen een pak aanvallender. Instrumentaal valt dit bij mij nog steeds ergens tussen de stijl van oude Darkthrone en Carpathian Forest en het krijgt ook meteen iets nostalgisch als Nocturno Culto op opener The Iron Children de vocals voor zijn rekening neemt. Denk hierbij aan Darkthrone ten tijde van Total Death. Urgehal klinkt echter beter als het goed scheurt en dat lukt op deze plaat aardig op de snellere tracks Blood of Legion (met M. Sorgar van Endezzma en Bloodsworn), Thy Daemon Incarnate (met Sorath van Vulture Lord) en Endetid (met Nattefrost). De stijl van Hoest en Kvarforth vind ik persoonlijk wat minder passen op deze plaat.
Eigenlijk is dit een verering van jaren negentig blackmetal door een band die het genre nog steeds vurig en scherp weet te brengen en hier bijgestaan worden door het merendeel van de boegbeelden van de hedendaagse Noorse scene. Sommige combinaties pakken minder goed uit, maar de opgesomde snellere tracks zijn zeker aanraders. Hoogtepunt van deze plaat is als je het mij vraagt Endetid, waar halverwege de track er wat lekkere melodische riffs doorheen het zwarte gebeuk opduiken en opgebouwd wordt naar een hoogtepunt. Een fan van de Noorse blackmetal zal dus niet teleurgesteld zijn over deze aankoop. Deze laatste wint het wel niet van Ikonoklast.
Tracklisting:
- Dødsrite
- The Iron Children
- Blood of the Legion
- The Sulphur Black Haze
- Lord of Horns
- Norwegian Blood and Crystal Lakes
- Thy Daemon Incarnate
- Endetid
- Psychedelic Evil
- Woe
Line-up:
- Trondr Nefas – Gitaar
- Enzifer – Bas, gitaar
- Uruz – Drums
Links: