Delvoid – Serene
Eigen beheer, 2016
Er zijn van die albums die je vandaag vreselijk irritant kunt vinden, en morgen juist wonderschoon. Zo’n plaat ontving ik onlangs vanuit het koude Oslo, alwaar het jonge kwartet Delvoid zijn muziek componeert. Hun tweede langspeler noemden zij Serene, en staat garant voor vijfenzeventig minuten post-rock, shoegaze en progressieve metal in de stijl van Opeth en het Katwijkse The Aurora Project. (Ja, zoek die laatste maar eens op!)
De heren van Delvoid produceren bovengenoemde genres geheel volgens het boekje. Zweverige soundscapes en ingetogen zang worden afgewisseld met dissonante muren van geluid en wanhopig geschreeuw. Dat frontman Alexander Michael Delver zijn stem lang niet altijd zuiver is, werkt vervreemdend. De vocalen zijn soms ronduit lelijk, maar passen op de een of andere manier toch constant goed bij de instrumentatie. Bijna orgastische climaxen waar de melancholie vanaf druipt, schudden de luisteraar zo nu en dan wakker uit een luistertrip die het begrip ‘leeghoofd’ een geheel nieuwe dimensie geeft.
De sfeer op Serene is misschien nog wel het bijzonderste aan het album. Geheel afhankelijk van je eigen gemoedstoestand knaagt de plaat zich op pijnlijke wijze een weg door je hersenpan en drijft Delvoid je tot wanhoop, of streelt zij juist zachtjes alle dagelijkse beslommeringen van je af en droom je heerlijk weg op de atmosferische muzak die de band kan bieden. Wellicht is dit mijn kortste recensie tot nu toe, maar meer woorden wil ik niet vuilmaken aan het kunstwerk dat Serene heet. Het album een cijfer geven mag je dan ook lekker zelf doen.
Tracklisting:
- Intro
- Cocoon
- Steambreather
- Transient
- Diffused
- Dissembler
- Tribe
- Carrier
- Serene
- Outro
Line-up:
- Alexander Michael Delver – Vocalen & gitaar
- Erik J. Halbakken – Gitaar & vocalen
- Magnus Andersen – Bas, vocalen & gitaar
- Espen th. Granseth – Drums, vibrafoon, piano, percussie & vocalen
Links: