Bloody Hammers – Loveley Sort Of Death
Napalm Records, 2016
Liefhebbers van occulte rock hebben de afgelopen jaren hun hart op kunnen halen met de overvloed aan bands die uit de muffe catacomben van verlaten kerken kwamen gekropen. Helaas betekent zo’n overvloed ook dat er veel bands zijn die proberen mee te liften op het succes van de hype. Bloody Hammers leek altijd zo’n band te zijn, althans, in ieder geval op de laatste drie albums. Die zijn in rap tempo uitgebracht, zeker als je bedenkt dat de band sinds 2012 bestaat. Nu is er album nummer vier, Lovely Sort Of Death (Haha, LSD, leuk hè?) en daar brengt de band een wat onverwachte richting aan in de muziek.
Bij het beluisteren van de eerder verschenen single Bloodletting On The Kiss, werd mijn hoop dat het nog iets zou kunnen worden met deze band aangewakkerd. Het debuut wekte een slappe, onoriginele indruk bij me op en de daarop volgende albums veranderden daar niets aan. Bloodletting On The Kiss liet echter een sterke invloed uit de gothic-scene horen, waarbij met name Type O Negative me te binnen schoot. De atmosfeer, vocalen en de synthesizers lijken afgekeken van de Brooklynse band en ik moet zeggen dat het, op de single dan in ieder geval, nog steeds vrij goed voor me werkt. De combinatie van de gotische elementen en de occulte rock bewandelt een dunne lijn, maar toch in ieder geval gedurende dat ene nummer blijft de band op koers.
Bloodletting On The Kiss is ook gelijk de opener van het album, waardoor de indruk van de verbeterde nieuwe richting wordt behouden. Jammer genoeg gaat het vrij snel heuvelafwaarts met het album en sluipen er zowel bekende minpunten van de band als nieuwe valkuilen in de muziek. Neem bijvoorbeeld de opeenvolgende nummers Infinite Gaze To The Sun en Stoke The Fire. Waar die eerste overduidelijk te maken heeft met een gebrek aan kwaliteit op vocaal gebied en het alternatieve rocksfeertje die de eerdere albums zo afgezaagd maakten, is die laatste het epitome van middelmatige gothic metal, inclusief saaie riffs en simpel synthesizermelodietje om het geheel ‘gothic’ te maken.
Als de band het idee van die eerste single goed had uitgewerkt en had uitgesmeerd over een heel album, was er genoeg ruimte geweest om een prima album te schrijven dat een enigszins eigen identiteit kon geven door de combinatie van de verschillende genres. De band heeft er echter voor gekozen om weg te zakken in oude gewoontes en meer dan eens de makkelijke weg te kiezen, door simpel een paar makkelijk te verwerken elementen uit de gothrock en -metal toe te voegen. Lovely Sort Of Death is daardoor geen bizar slecht album, maar wel, op enkele punten na, ontzettend saai en behoort uiteindelijk thuis in de matige middelmaat.
Tracklisting:
- Bloodletting On the Kiss
- Light Come Alive
- The Reaper Comes
- Messalina
- Infinite Gaze To The Sun
- Stoke The Fire
- Ether
- Shadow Out Of Time
- Astral Traveler
- Catastrophe
Line-up:
- Bill Fischer – Gitaar
- Devallia – Orgel, Piano
- Anders Manga – Bas, Vocalen
- Doza Mendoza – Drums
Links: