Trivium de grootste band van de wereld?
‘Ik maak geen grapje, we willen de volgende Metallica worden.’ Bassist Paolo steekt de ambitie van zijn band Trivium niet onder stoelen of banken. Als onderdeel van de Roadrage-tour speelde Trivium op 9 juni jl. in de Melkweg te Amsterdam. Pers en publiek zijn dolenthousiast over deze jonge honden uit Florida. En zelf geloven ze er ook in.
De leeftijd van de bandleden varieert van 19 tot 23 jaar. Maar ze stonden vanavond als een stel volleerde veteranen op het podium. Zanger/gitarist Matt houdt zijn hand aan zijn oor en schreeuwt het fucking publiek toe dat ze met de motherfucking teksten moeten meebrullen. ‘We willen niet gewoon onze nummers spelen, maar we willen het publiek opzwepen, onze wil aan hen opleggen’, vertelt Poalo over de podiumpresentatie. ‘Net zoals Metallica dat doet, die nemen ook het heft in handen.’
Naast de presentatie is ook het muzikaal vakmanschap goed verzorgd. Met name het gitaarwerk eist de aandacht op. Zowel de flitsende solo’s als de subtiele details komen goed uit de verf. Ondertussen timmert de drummer vakkundig elk gaatje dicht. Waarmee het belang van een goede drummer is onderstreept; Trivium klinkt vanavond als een geoliede machine.
Er wordt ook uitgebreid tegen het publiek geluld. De band wordt voorgesteld, de crew wordt bedankt. Er wordt een roadie op het podium geroepen, die wij op commando moeten feliciteren. ‘One, two, three: happy birthday!’
Als het eindelijk weer tijd is voor een liedje, zet Trivium The Trooper van Iron Maiden in. Het publiek zingt uit volle borst mee. Plotseling gaat het nummer over in Master of Puppets van – jawel – Metallica; het publiek begint nóg harder te gillen. Dan komt ineens de openingsriff van Slayer’s Angel of Death voorbij; de zaal wordt bijna afgebroken. Maar dan stopt de band plotseling. ‘Als we in september terugkomen spelen we de rest voor jullie!’ belooft zanger Matt. Ja, een showtje opvoeren kunnen ze wel.
De manier waarop ze zich op het podium gedragen, toont de ambitie van de band. ‘We willen de grootste band van de wereld worden’, zegt Paolo zonder blikken of blozen. ‘Als we dat zeggen, moeten sommige mensen een beetje lachen. Maar we menen het serieus! We leggen de lat gewoon hoog en kijken hoever we komen. Daar is toch niks mis mee?’
De jongens werken er in ieder geval hard voor. ‘We zijn nu al ongeveer een jaar op tour. Zodra deze tour is afgelopen, gaan we in Amerika mee met de Ozzfest-karavaan. In september komen we weer terug naar Europa. We willen zoveel mogelijk spelen. Touren, touren, touren. Dat is de beste manier om bekend te worden.’
Tijdens de tournees laten de adolescenten van Trivium zich niet afleiden van hun doel; de verleidingen van het tourleven zijn niet aan ze besteed. ‘Je zal ons niet zien drinken als we nog moeten spelen. Drugs interesseren ons ook niet; we gaan liever fitnessen. Of aan nieuwe nummers werken. We hebben een computer mee en nemen dingen op. Tijdens deze tour hebben al een paar goeie stukken geschreven voor de volgende plaat.’
Het huidige album Ascendancy krijgt alom uitstekende kritieken en verkoopt ook goed. ‘Dat merk je ook wel’ zegt Paolo. ‘De shows zijn drukbezocht en iedereen zingt de teksten mee. Je merkt dat er een buzz is, dat er iets bijzonders aan de hand is. Tijdens ons verblijf in Europa is het thuis in Amerika ook hard gegaan. Ik ben benieuwd hoe de ontvangst is, als we daar binnenkort weer spelen.’
Paolo is blij met de support van platenmaatschappij Roadrunner: ‘Ze geloven in ons en doen dan ook veel aan promotie. Roadrunner kan een band heel groot maken, kijk bijvoorbeeld naar het debuutalbum van Machine Head. Die band kwam vanuit het niets en was in no time waanzinnig populair.’
Dat Trivium dat ook wil bereiken blijkt maar weer eens als zanger Matt ons aanmoedigt Trivium-merchandise te kopen: ‘Support us, because we ain’t rich… yet!’