Lunar Aurora – Andacht
Cold Dimensions, 2006
Ik heb de Duitse blackmetalband Lunar Aurora sinds de eerste maal dat ik het ten gehore kreeg al een bijzondere band gevonden. De band wist me op dat moment te boeien met de cd Elixir of Sorrow, dat in 2004 in de cd-rekken verscheen. Hoewel ik vond dat de muziek af en toe iets te veel leunde op het keyboardgeluid wisten ze aan de andere kant steeds boeiend te blijven. In tegenstelling tot vele andere bands die ook op keyboards leunen, vaak resulteerde die muziek uiteindelijk in een herkauwing van nummers die om een keyboardriedeltje heen geschreven waren.
Met Andacht heb ik ondertussen alweer het achtste album van de band voor mijn neus. Wellicht zelfs het laatste werk, want de band heeft op de website aangegeven er voorlopig mee te stoppen na de release zodat ze zich op ander werk kunnen richten. Wel geven ze gelukkig te kennen dat een latere doorstart niet ondenkbaar is.
Andacht begint na een vrij overbodige intro stevig met het nummer Glück, dat meer metal klinkt dan dat ik van ze gewend was. Een beetje in de stijl van het vorige album Mond misschien, maar ook met wat gitaarwerk dat me doet denken aan Payssage d’Hiver en Darkspace. Met het nummer vallen ze meteen met de deur in huis en laten ze zelfverzekerd horen dat ze hiermee een meesterwerk aan het afleveren zijn. Ook op muzikaal gebied lijkt de band een stukje verder te zijn, luister maar eens naar het drumwerk waar Glück mee eindigt.
Wat mij vooral opvalt aan de cd is dat het naast ontzettend zelfverzekerd klinkt ik er ook van alles op diverse manieren in terughoor. Zo roept het derde nummer Dunkler Man een sfeer op die me doet denken aan de duistere en vooral verwrongen sfeer die het Franse Blut Aus Nord oproept. Zonder overigens dat het nummer muzikaal gezien er veel weg van heeft. Daarentegen zijn andere nummers zoals Findling en Der Pakt qua sfeer juist heel dromerig en mysterieus. Het bijzonderste aan dit alles is juist dat ze het klaarspelen zonder hun eigen identiteit te verliezen, alles blijft herkenbaar klinken.
Een album met veel diversiteit is het dus wel, en daarop is mijn enige minpuntje ook gebaseerd. Het album klinkt niet als één geheel maar een verzameling van zes losse nummers. Niet dat ik het hier heb over een wereldschokkend punt van kritiek, maar het is wel het enige minpunt dat compleet vervaagt tussen alle punten die zeer positief zijn. Lunar Aurora heeft met Andacht een nieuw hoogtepunt bereikt, een plaat die bijna al sinds de binnenkomst op repeat staat. en zoals een gezegde luidt is het misschien ook beter om na je hoogtepunt te stoppen. Hoewel dit overigens ergens een beetje vreemd klinkt…
Tracklist:
- Glück
- Geisterschiff
- Dunkler Mann
- Findling
- Der Pakt
- Das Ende
Line-up:
- Aran – guitars, vocals, soundscapes
- Sindar – bass, vocals, keyboards, programming
- Skoarth – sessionguitars
Links: