Apocalyptica – Worlds Collide

Apocalyptica – Worlds Collide
Sony BMG – 2007

De band die ooit begon met het coveren van Metallica-songs op de cello en zich langzaam steeds meer ging richten op het schrijven van eigen werk, brengt hun volgende album uit. Een album dat het meesterlijke Apocalyptica mag opvolgen. Er werd gewerkt met producer Jacob Hellner (vooral bekend van zijn werk met Rammstein) en de nodige gastmuzikanten waaronder: Cristina Scabbia (Lacuna Coil), Corey Taylor (Stone Sour), Till Lindemann (Rammstein), Adam Gontier (3 Days Grace) en Dave Lombardo (Slayer).

Het album bevat vier vocale en zeven instrumentale tracks.
Het eerste vocale nummer op het album is het bij veel mensen inmiddels wel bekende I’m Not Jesus met Corey Taylor op zang. Deze track was al ver voor de release te beluisteren op hun MySpace
en is zeker geen winnaar wanneer we kijken naar de rest van de vocale songs die ze hebben opgenomen. De andere drie songs zijn in dat opzicht beduidend beter. Till Lindemann zingt een Duitstalige versie van Heroes van David Bowie.
I Don’t Care is een nummer met een erg mooi en pakkend refrein en is voorzien van een tekst, die je je ergste vijand graag toewenst.
Cristina Scabbia roept als laatste vocaliste met haar mooie stem om hulp in SOS (Anything But Love) waarbij de heren van Apocalyptica niet te beroerd zijn om haar die fraaie muzikale hulp te geven. Dit zijn stuk voor stuk mooie songs waarbij de cello en verschillende zangstemmen elkaar goed aanvullen.

Gelukkig heeft Apocalyptica het niet volledig over de vocale boeg gegooid en staan er ook nog genoeg instrumentale tracks op het album. De sound van de cello komt hier en daar eng in de buurt van een elektrische distorted gitaar en ook de nodige gitaareffecten als wah-wah’s en delay’s worden hier en daar toegevoegd aan de al bestaande cellosound. Het spel van drummer Mikko is meer geïntegreerd in de songs. Je kunt goed horen dat ze als collectief aan de songs hebben gewerkt. Binnen de instrumentale songs wordt veel afgewisseld tussen de hardere en zachte delen waardoor afwisseling binnen de nummers hoogtij viert. Het beste voorbeeld hiervan is de song Burn. Deze opent lekker stevig en herbergt weer zo’n typisch melancholiek Apocalyptica-refrein, dat mij kippenvel bezorgt.

De titel Worlds Collide is niet helemaal de juiste, want de verschillende muzikale werelden botsen niet, maar versmelten tot een ware lust voor het oor. Jacob Hellner heeft hier zeker zijn productioneel steentje aan bijgedragen en ik hoop dat ze in de toekomst weer samen zullen werken. Een band die wat mij betreft tot in de eeuwigheid mag door blijven gaan met celleren.

Tracklist:
apo worlds collide

  1. Worlds Collide
  2. Grace
  3. I’m Not Jesus
  4. Ion
  5. Helden
  6. Stroke
  7. Last Hope
  8. I Don’t Care
  9. Burn
  10. SOS (Anything But Love)
  11. Peace

Line-up:

  • Eicca Toppinen – cello
  • Paavo Lotjonen – cello
  • Perttu Kivilaakso – cello
  • Mikko Sirén – drums

Links: